Πριν τη συναυλία της για τα 100χρονα του Τσιτσάνη την 1η Οκτωβρίου στο Ηρώδειο, η Ε. Αρβανιτάκη μίλησε στο TheTOC για το σήμερα, το αύριο, το τώρα…
Τα 24ωρα μετρούν αντίστροφα για το αφιέρωμα της Ελευθερίας Αρβανιτάκη στον Βασίλη Τσιτσάνη στοΗρώδειο την Τετάρτη 1η Οκτωβρίου όπου μετά 15 χρόνιαξανασυναντά την Οπισθοδρομική Κομπανία, το συγκρότημα με το οποίο ξεκίνησε το ταξίδι της στο τραγούδι, αλλά και σμίγει για πρώτη φορά επί σκηνής με τον Σταμάτη Κραουνάκη, «έναν από τους σημαντικότερους συνθέτες της γενιάς του», όπως τον χαρακτηρίζει.
Κοινώς παρονομαστής σε όλα ο Βασίλης Τσιτσάνης και η επέτειος των 100 χρόνων από τη γέννησή του (18 Ιανουαρίου) που δίνει την αφορμή μιας ξεχωριστής μουσικής συνάντησης.
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη θυμάται πρώτη της επαφή με τον Τσιτσάνη το 1977 όταν κάποιος φίλος της πήγε φαντάρος και της άφησε ένα μπομπινόφωνο με απίστευτη συλλογή, μας μιλά για το πως γνώρισε τα παιδιά της Οπισθοδρομικής ένα καλοκαίρι το 1979 στη Σκόπελο, για τον Ζοζέφ στον Πειραιά που έφτιαχνε τον μπαγλαμά της, για την πρώτη της εμφάνιση με την Οπισθοδρομική με τις … ευλογίες Σαββόπουλου, για το πως χώρισαν οι δρόμοι τους το 1985 και για τα συναισθήματά της στο ξανασμίξιμο τόσα χρόνια μετά.
Μας μιλά επίσης για το αν υπάρχει σήμερα ανάγκη επιστροφής στις ρίζες μας και στο καλό λαϊκό μας τραγούδι, για το λόγο που έχει 15 χρόνια να τραγουδήσει επί σκηνής το «Μην απελπίζεσαι και δεν θα αργήσει» και για την περίφημη συναυλία που έδωσε στο Carnegie Hall ενώπιον 2.804 ανθρώπων τον περασμένο Φεβρουάριο. Τέλος, αναφέρεται στην «συγκινητική προσωπικότητα» της ΄Αλκηστις Πρωτοψάλτη και τις συναυλίες τους τον περασμένο φθινόπωρο και καλοκαίρι. «Εμείς οι δυο θα τα ξαναπούμε…»
Δείτε εδώ το video:
sourceτης Κατερίνας Λυμπεροπούλου
