Άρθρο του Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου
Μας έπεσαν πολλά αυτή τη βδομάδα. Ας τα πάρουμε ένα – ένα. Και, από ευγένεια, ας ξεκινήσουμε από τους «φίλους» μας. Τζάμπα αποκλεισμός. Και βέβαια όχι επειδή τους αδίκησε η διαιτησία ή άλλες συναφείς ανοησίες. Δεν είναι υποχρεωμένοι οι ξένοι διαιτητές να τους παίζουν όπως οι ντόπιοι. Αν θέλουν, λοιπόν, υπεύθυνους έχουν δύο.
Ο ένας είναι ο πρόεδρος που πούλησε τον Μήτρογλου κι ο άλλος είναι ο προπονητής που νόμισε ότι έχει ήδη αναλάβει τη Ρεάλ. Εγώ θα σταθώ μόνο στον πρώτο, Στις 2 Φεβρουαρίου είχα αναφέρει σ΄ ένα υστερόγραφο μου: «Οφείλω να ευχαριστήσω τον Μαρινάκη και τους συνεργάτες που με απάλλαξαν από τον μπελά που λέγεται Μήτρογλου. Οι ευχαριστίες διπλασιάζονται λόγω και της φανατικής προσήλωσης μου στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ».
Οι ομάδες που έχουν υψηλούς στόχους δεν ξεπουλάνε το βασικότερο παίκτη τους όταν έχουν μπροστά τους παιχνίδια ιστορικής σημασίας, όπως οι ίδιοι τα βαφτίζουν. Ο φετινός Ολυμπιακός ήταν 40% ο Μήτρογλου, 40% ο Ρομπέρτο και 20% όλοι οι άλλοι. Αν πέρασε στους 16 το χρωστάει στη ρέντα του Μήτρογλου και στις αποκρούσεις του Ρομπέρτο. Οι άλλοι – με εξαίρεση το πρώτο ημίχρονο με την Παρί στον Πειραιά και όλο το ματς με την Μπενφίκα στην Πορτογαλία – συνήθως παρακολουθούσαν.
Πάμε και στα δικά μας. Φυσικά ξεκινάμε από τον Ομπράντοβιτς. Ωραίες στιγμές. Τον τιμήσαμε όπως του έπρεπε. Και το ίδιο κι εκείνος. Το ανταπέδωσε. Δεν ξεχνιούνται εύκολα 13 χρόνια. Και τόσο έντονα χρόνια. Αλλά, κακά τα ψέματα, δεν ξαναγυρνάνε. Άλλωστε για κάποιους το γυαλί έχει ραγίσει. Τον είδα, συγκινήθηκα, δάκρυσα, αλλά δεν το κρύβω ότι η επιλογή του εκείνη ν΄ αποχωρήσει μ΄ έχει πειράξει. Όταν διαλύεται το σπίτι σου, μένεις να το προστατεύσεις, δεν το αφήνεις στην τύχη του.
Πάμε και στο γηπεδικό; Στον αέρα είναι, όπως φαίνεται, το σχέδιο για την αύξηση της χωρητικότητας του γηπέδου. Και στον αέρα ακόμη και τα σχέδια του Ερασιτέχνη για γήπεδο τένις. Οι κάτοικοι της περιοχής ανακοίνωσαν ότι θα προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Αναμενόμενο ήταν. Θέλω να πιστεύω ότι όσοι πονάνε τον Παναθηναϊκό θα κατάλαβαν ότι αν θέλουμε γήπεδο, η λύση είναι μόνο ο Βοτανικός Τα υπόλοιπα είναι κούφιες μεγαλοστομίες. Ακόμη κι ένας περίοικος έχει τη δυνατότητα να μπλοκάρει νόμους και διατάγματα.
Αυτά ως προς τα σοβαρά της βδομάδας που πέρασε, αλλά για μένα υπάρχουν και τα σοβαρότερα. Γιατί αυτό που ισχύει για την πολιτικοοικονομική κρίση η οποία ταλανίζει τη χώρα εδώ και 5 χρόνια, το ίδιο ισχύει και για την ποδοσφαιρική κρίση. Αν δεν εκλείψουν τα αίτια που την προκαλούν, θ΄ αναπαράγεται συνεχώς. Κι ένας από τους παράγοντες, ο βασικότερος ίσως, που μπορεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος είναι τα μέσα ενημέρωσης.
Το σύστημα έχει φρακάρει, η λίγκα έχει κοπεί στα δύο, οι διοικούντες ζητάνε προτάσεις υποδυόμενοι πως θέλουν να ξανακούσουν τα χιλιοειπωμένα, η δικογραφία με τα 30.000 τηλεφωνήματα ακολουθεί το δρόμο της και στην ΕΠΟ εισβάλουν εισαγγελείς για να ερευνήσουν λαθροχειρίες των τριών τελευταίων διοικήσεων. Την ίδια ώρα οι δύο ισχυρότεροι οικονομικά παράγοντες του ποδοσφαίρου αλληλοαπειλούνται με μηνύσεις που αν ποτέ φτάσουν στο ακροατήριο θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι, αλλά όλα αυτά αντιμετωπίζονται από τα ΜΜΕ ως γεγονότα και καταστάσεις στις οποίες δεν θέλουν να εμπλακούν και προτιμούν να τηρούν στάση αυστηρής ουδετερότητας.
Ο δημοσιογράφος οφείλει να παίρνει θέση σε σχέση με όσα συμβαίνουν, να δυσαρεστεί αν χρειάζεται τους αναγνώστες του, να έχει φίλους αλλά και εχθρούς και κατά προτίμηση περισσότερους εχθρούς και λιγότερους φίλους. Και το κυριότερο όχι εξαρτήσεις και κολλητηριλίκια με ανθρώπους του χώρου τον οποίο καλύπτει.
Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο. Ιδιαίτερα στις μέρες μας που τα συμφέροντα, σε όλες τις δραστηριότητες, είναι μεγάλα και τα προβλήματα των ΜΜΕ απειλούν ακόμη και την ύπαρξη τους. Αλλά το μόνο που μπορεί να τα σώσει είναι η αξιοπιστία. Κι αυτό δεν σημαίνει να υιοθετούν τη βολικότερη άποψη, αλλά να διατυπώνουν και να στηρίζουν αυτό που τα γεγονότα και η κρίση τους θεωρεί ως ορθότερη άποψη, προσπαθώντας να συμβάλουν έτσι στην αντιμετώπιση ενός κρίσιμου προβλήματος.
Αυτή η ιστορία των τριών ή και περισσοτέρων καταγγελιών από ιδιοκτήτες ΠΑΕ μετά από κάθε αγωνιστική δεν πάει άλλο. Κάτι πρέπει να γίνει για να προστατευτεί το «προϊόν», όπως λένε οι υποστηρικτές της άποψης ότι «δεν τρέχει τίποτα». Τρέχει και το ξέρουν. Το σύστημα έχει φτάσει να υπηρετεί τα συμφέροντα του οικονομικά ισχυρότερου και μόνο. Και δεν είναι πια ανεκτό. Ας προσφύγουν, λοιπόν, στην τεχνογνωσία άλλων.
Ας αποφασίσει η λίγκα να μετακαλέσει γνώστες του αντικειμένου από την Αγγλία ή τη Γερμανία ή όπου αλλού για να επανατοποθετηθούν κάποια πράγματα και να φτάσουμε σ΄ ένα κοινά αποδεκτό σύστημα λειτουργίας του επαγγελματικού μας ποδοσφαίρου. Το σημερινό δεν οδηγεί πουθενά. Και κάποια στιγμή το «προϊόν» θα χάσει και την όποια έλξη εξακολουθεί να διατηρεί.
source: www.sentragoal.gr
see more: http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=33805&subid=2&pubid=129679890
