Μάς ενημερώνει η ψυχολόγος η Λοράνδου Α. Αριάδνη
μετά από έναν χειμώνα γεμάτο σχολικές υποχρεώσεις και έντονες δραστηριότητες όπου απαιτούν πρόγραμμα και πειθαρχία, έρχεται το Καλοκαίρι, η εποχή της ξεγνοιασιάς, της χαλαρότητας, του παιχνιδιού. Το Καλοκαίρι προσφέρει την ευκαιρία στο παιδί να ανακαλύψει τα πραγματικά του ενδιαφέροντα και όχι αυτά που ίσως του επιβάλλονται κάποιες φορές κατά την Χειμερινή περίοδο. Είναι η καταλληλότερη εποχή να «βαρεθεί» ώστε να μπορέσει να ανακαλύψει τον εαυτό του, η ευκαιρία να κάνει την αυτοκριτική του και να πάρει πρωτοβουλίες.
Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, το να βαρεθεί το παιδί είναι σημαντικό διότι όταν κάτι παύει να είναι προγραμματισμένο, τότε δίνεται σε εκείνο η δυνατότητα να σταθμίσει σε ποιους τομείς είναι καλό και σε ποιους έχει αδυναμίες. Έτσι, του δίνεται το έναυσμα να δημιουργήσει, να βρει λύσεις, να κινητοποιηθεί. Βαριέμαι, άρα έχω τον χρόνο να σκεφτώ, να ρυθμίσω τον εαυτό μου, να νιώσω αυτονομία. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος χρειάζεται ευκαιρίες ξεκούρασης ακόμα κι αν αυτές χαρακτηρίζονται από βαρεμάρα διότι κατά αυτόν τον τρόπο ηρεμεί και ανασυγκροτείται, πόσο μάλλον του παιδιού όπου τα ερεθίσματα «τρέχουν» μέσα στο μυαλό του σε εντονότατους ρυθμούς. Θέτει σε λειτουργία τους τρόπους επικοινωνίας του για να βρει φίλους, εφευρίσκει καινούργια παιχνίδια, αναζωογονεί την φαντασία του. Καθετί που κάνει ενεργοποιείται από μέσα του ως κίνητρο ανακάλυψης του περιβάλλοντος του και τις ευθύνες όπου έχει.
Στο συναισθηματικό τομέα, η καλοκαιρινή περίοδος βοηθά το παιδί να είναι πιο ελεύθερο στο να εκφράσει τα συναισθήματα του σε ένα περιβάλλον όπου υπάρχει χαλαρότητα καθώς και να τα τεστάρει στο γενικότερο περιβάλλον. Αυτή είναι μία μορφή πρόκλησης για το παιδί! Αυτό που αισθάνομαι είναι αποδεκτό ή όχι, εφόσον έχω τον χρόνο, θέλω να διατηρήσω το συναίσθημα που εξέφρασα ή όχι, μπορώ να αναπτύξω κάτι άλλο; Ένας ιδανικός χρόνος (καλοκαίρι) και χώρος (διακοπές) ώστε το παιδί να κάνει την αυτοκριτική του και να αναλάβει ευθύνες και στο συναισθηματικό κομμάτι.
Το παιδί αναπτύσσεται βάζοντας στόχους και αντιμετωπίζοντας προκλήσεις, οι οποίες εμπλουτίζονται κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Πρόκληση είναι να βαριέσαι και να πρέπει να βρεις τι θα σου γεμίσει τον χρόνο και πως θα ήθελες να περάσεις αυτόν τον χρόνο.
Πρόκληση είναι να μάθεις μόνος σου πώς να διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου.
Πρόκληση είναι να ρυθμίσεις το περιβάλλον σου.
Πρόκληση είναι όλα αυτά να μπορέσεις να τα κάνεις ξέγνοιαστα χωρίς την πίεση ενός προγράμματος ή ενός «πρέπει».
Το καλοκαίρι χτίζονται οι έντονες αναμνήσεις του παιδιού είτε πηγαίνοντας στη γιαγιά και στον παππού, είτε οι εξορμήσεις στις παραλίες και τα αυτοσχέδια κάστρα στην άμμο, οι βόλτες, οι μυρωδιές από τα φρούτα, τα τζιτζίκια. Πόσοι από εμάς τους ενήλικες, θυμόμαστε μελαγχολικά αυτά τα καλοκαίρια όπου καθετί φάνταζε ως οτιδήποτε καλύτερο έχουμε κάνει έως τώρα. Αναμνήσεις ικανές για το πέρας της ενήλικης ζωής…
«…ζωής πλημμύρα το καλοκαίρι. Θεού χαρά!» Κωστής Παλαμάς.
Ευχαριστούμε την κ. Λοράνδου για την ενημέρωση.
