Μαίρη Παναγάκου: Γλυκό του κουταλιού κυδώνι
Κάθε Πέμπτη
στο Γλυφάδα metropolitans
η chef Μαίρη Παναγάκου,
με εύκολες, νόστιμες
και οικονομικές συνταγές
που θα αναδείξουν την αγάπη και το μεράκι σας
για τους δικούς σας ανθρώπους.
Υλικά
1 κιλό κομμάτια από κυδώνια
10 νεροπότηρα νερό
1 κ σ ξινό ή 2 λεμόνια, τον χυμό
1 κιλό ζάχαρη
500 γρ νερό
100 γρ αμυγδαλόψιχα ασπρισμένη και στεγνή
χυμός από 1 λεμόνι
2-3 κλαράκια αρμπαρόριζα και 1 φλούδα λεμονιού
Πώς γίνεται
-
Σε λεκάνη βάζουμε τα 10 ποτήρια νερό και διαλύουμε το ξινό ή τον χυμό λεμονιού. Πλένουμε πολύ καλά τα κυδώνια για να φύγει το χνούδι τους και τα ξεφλουδίζουμε προσεκτικά.
-
Κρατάμε ότι αφαιρούμε από τα κυδώνια, φλούδες και κουκούτσια και τα τυλίγουμε σε τούλι, που θα ρίξουμε μέσα στο γλυκό που βράζει.
-
Κάθε κομμάτι του κυδωνιού το ραντίζουμε με χυμό λεμονιού, το κόβουμε σε φέτες και κάθε φέτα σε λωρίδες, με μαχαίρι μυτερό αλλά όχι πριονωτό και τα ρίχνουμε στην λεκάνη με το ξινό. Μπορούμε επίσης να τρίψουμε τα κυδώνια στον ειδικό τρίφτη, για να γίνει το γλυκό τριφτό. Τα ρίχνουμε μέσα στο νερό με το ξινό και τα αφήνουμε για 30′.
-
Στραγγίζουμε τα κυδώνια. Σε κατσαρόλα ρίχνουμε 500 γρ νερό και προσθέτουμε τη ζάχαρη, την φλούδα λεμονιού και την αρμπαρόριζα.
Τοποθετούμε την κατσαρόλα σε υψηλή θερμοκρασία και όταν λιώσει η ζάχαρη ρίχνουμε τα κυδώνια.
-
Αφήνουμε το μείγμα να βράσει για 10′, από τη στιγμή που θα έχει έντονο κοχλασμό. Διακόπτουμε τη θερμοκρασία, αφήνουμε την κατσαρόλα στο μάτι της κουζίνας μέχρι να κρυώσει το γλυκό. Τοποθετούμε το γλυκό σε αποστειρωμένα βαζάκια.
-
Ρίχνουμε τα αμυγδαλάκια στο βάζο και σερβίρουμε μαζί με το κυδώνι.
Καλή σας όρεξη!
Ευχαριστούμε την chef Μαίρη Παναγάκου, για αυτή την υπέροχη συνταγή.
Η Μαίρη Παναγάκου ασχολείται με τον τουρισμό και την εστίαση από το 1981 και έχει δημιουργήσει την δική της ολοκληρωμένη ξενοδοχειακή μονάδα στον υπέροχο Κότρωνα της Μάνης το “Kotronas BayBungalows”, που περιλαμβάνει bungalows, την ταβέρνα “Τιμονιέρα”, το εστιατόριο “Γεύσεις εν πλω” και το bar δίπλα στην πισίνα “Cafe del Porto”.

Μ.Π.: Η αγάπη μου για την λαϊκή παράδοση, την παραδοσιακή μαγειρική και τα βοτάνια, με βοήθησαν να συλλέξω τον πλούτο της Ελληνικής παράδοσης που χάνεται και με μεράκι να την καταγράψω και να την παραδώσω στις επόμενες γενηές, πιστεύοντας ότι “είμαστε υποχρεωμένοι όπως τα πήραμε από τους προγόνους μας να τα παραδώσουμε στους απογόνους μας”, έτσι ώστε οι Ελληνικές ρίζες μας να μην έχουν τον φόβο να ξερριζωθούν από τον ανεμοστρόβιλο της παγκοσμιοποίησης.
|
||||||||