Μαίρη Παναγάκου: Πεντανόστιμος Μπακλαβάς κολοκύθας με σταφίδες και σουσάμι

Κάθε Πέμπτη στο Γλυφάδα metropolitans,

η chef Μαίρη Παναγάκου, με εύκολες, νόστιμες

και οικονομικές συνταγές,

που θα αναδείξουν την αγάπη και το μεράκι σας

για τους δικούς σας ανθρώπους.

ΥΛΙΚΑ

1/2 κ φύλλο κρούστας

800 γρ κολοκύθα κίτρινη τριμμένη στο χοντρό του τρίφτη

1 φλ τσ μαύρες ή ξανθές σταφίδες

1 φλ τσ χλιαρό κονιάκ που βάζουμε μέσα τις σταφίδες για 30′

1 φλ τσ καρύδια χοντροκομμένα

1 φλ τσ ζάχαρη καστανή

1 φλ τσ ελαιόλαδο

2 βανίλιες

2 κ σ σουσάμι

1/2 κ γλ κανέλα σκόνη

1/2 κ γλ γαρύφαλλο σε σκόνη

1/2 κ γλ τριμμένο μοσχοκάρυδο

γαρύφαλλα καρφάκια για το τέλος

ΠΩΣ  ΦΤΙΑΧΝΕΤΑΙ

Ενώνουμε σ’ένα μπόλ την κολοκύθα, το ρύζι, τα καρύδια, τη ζάχαρη, τις σταφίδες, το σουσάμι, την κανέλα, το γαρύφαλλο, τις βανίλιες και το μοσχοκάρυδο.

Ανακατεύουμε και αφήνουμε το μίγμα να στραγγίξει για 20′ σε σουρωτήρι που έχουμε στερεώσει πάνω από ένα μπόλ, γιατί θέλουμε το ζωμό που θα βγεί.

Λαδώνουμε ένα ταψί 26Χ38 εκ και απλώνουμε 4 φύλλα, τα λαδώνουμε ένα ένα και σκορπίζουμε το 1/3 της γέμισης. Συνεχίζουμε με άλλα 4 φύλλα, λαδώνοντας τα ένα ένα. Στρώνουμε τη μισή γέμιση, σκεπάζουμε με άλλα 4 φύλλα λαδώνοντας τα και απλώνουμε την υπόλοιπη γέμιση. Τελειώνουμε με 4 φύλλα λαδώνοντας  τα ενδιάμεσα.

Χαράζουμε την πίτα σε ρόμβους και καρφώνουμε σε κάθε ρόμβο από 1 γαρύφαλλο. Ραντίζουμε την επιφάνεια της πίτας με τον αρωματισμένο γλυκό ζωμό της κολοκύθας που κρατήσαμε ώστε να πάει παντού.

Ψήνουμε για 1 ώρα σε προθερμασμένο αερόθερμο φούρνο στους 160-170`. Θα έχετε 25-30 ρόμβους.

Καλή σας όρεξη!

Ευχαριστούμε την chef Μαίρη Παναγάκου, για αυτή την υπέροχη συνταγή.

Η Μαίρη Παναγάκου ασχολείται με τον τουρισμό και την εστίαση από το 1981 και έχει δημιουργήσει την δική της ολοκληρωμένη ξενοδοχειακή μονάδα στον υπέροχο Κότρωνα της Μάνης το “Kotronas BayBungalows”, που περιλαμβάνει bungalows, την ταβέρνα “Τιμονιέρα”, το εστιατόριο “Γεύσεις εν πλω” και το bar δίπλα στην πισίνα “Cafe del Porto”.

Μ.Π.: Η αγάπη μου για την λαϊκή παράδοση, την παραδοσιακή μαγειρική και τα βοτάνια, με βοήθησαν να συλλέξω τον πλούτο της Ελληνικής παράδοσης που χάνεται και με μεράκι να την καταγράψω και να την παραδώσω στις επόμενες γενηές, πιστεύοντας ότι “είμαστε υποχρεωμένοι όπως τα πήραμε από τους προγόνους μας να τα παραδώσουμε στους απογόνους μας”, έτσι ώστε οι Ελληνικές ρίζες μας να μην έχουν τον φόβο να ξερριζωθούν από τον ανεμοστρόβιλο της παγκοσμιοποίησης.