Νίκος Χιδίρογλου: Οι γραφειοκράτες των Βρυξελών θεωρούν τους Ευρωπαίους πειραματόζωα
Ο Νίκος Χιδίρογλου γράφει το σχόλιο της ημέρας στο news.princeoliver.com
Με τη λιτότητα και την απόπειρα φιλελευθεροποίησης των κοινωνικών σχέσεων (ή κοινωνική μηχανική), αυτό που κατάφεραν Βερολίνο και Βρυξέλες, είναι να ριζοσπαστικοποιήσουν τον κόσμο, θέτοντας σε κίνδυνο το ίδιο το εγχείρημα της ομοσπονδοποίησης, το οποίο «ευαγγελίζονται». Και αυτό είναι και κακό και καλό. Καλό, διότι θέτει φραγμούς και όρους στις μηδενιστικές ασυδοσίες μηχανισμών που δεν έχουν καμία δημοκρατική νομιμοποίηση, ενώ συνάμα προστατεύει τις εθνικές ταυτότητες και κακό, διότι υπονομεύει την ευρωπαϊκή ιδέα καθεαυτή, αλλά και τον αστικό πολιτικό κόσμο της Γηραιάς Ηπείρου, με αποσταθεροποιητικές συνέπειες για όλη την Ευρώπη. Όσες φορές στην Ευρώπη τα ηνία ανέλαβαν ριζοσπάστες, εκείνη αιματοκυλίστηκε και βίωσε την ανελευθερία…
|| ΠΑΝΤΟΥ – ΔΙΚΑΙΕΣ – ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΓΗΡΑΙΑ ΗΠΕΙΡΟ ||
Και έχουμε και λέμε: στην Ουγγαρία μεσουρανεί ο Βίκτωρ Ορμπάν, δεξιός πολιτικός με ευρωσκεπτικιστικές τάσεις, που δεν δείχνει να πτοείται από τις επικρίσεις των Βρυξελών εναντίον του, καθώς απολαμβάνει μεγάλης δημοφιλίας στην πατρίδα του. Στην Τσεχία προεδρεύει ο παλιός σοσιαλδημοκράτης Μίλος Ζέμαν, που δεν χάνει ευκαιρία, αν και όχι ευρωσκεπτικιστής, να στηλιτεύσει τις πολιτικές της ΕΕ, ιδιαίτερα στο μεταναστευτικό, όπως κάνει και ο Ούγγρος πρωθυπουργός. Στην Πολωνία, η δεξιά πρωθυπουργός Μπεάτα Στσίντλο και ο επίσης δεξιός Πρόεδρος Αντρέι Ντούντα, κινούνται με τα νομοθετήματά τους συγκρουσιακά έναντι των Βρυξελών σε πολλά πεδία, αδιαφορώντας για τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στη Σλοβακία, ο πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίτσο καταγγέλλει, ενόψει μάλιστα των εκλογών του Μαρτίου στη χώρα του την ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, τώρα και με αφορμή τα όσα εξωφρενικά συνέβησαν στην Κολωνία, λέγοντας το αυτονόητο: πως η πολυπολιτισμικότητα δεν λειτουργεί.
Στη Μεγάλη Βρετανία, το ευρωσκεπτικιστικό ρεύμα «φουντώνει» και φυσικά, εκκρεμεί δημοψήφισμα στη χώρα για τον καθορισμό της σχέσης της με την ΕΕ, ενώ ο συντηρητικός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον χρησιμοποιεί τα παραπάνω για να αναδιαπραγματευτεί περίπου τα πάντα. Η Καταλονία, όπου η αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης οδηγεί σε νέα κάλπη, έχει μπει για τα καλά σε τροχιά ανεξαρτητοποίησης, την ώρα μάλιστα που στην Μαδρίτη αδυνατούν να σχηματίσουν κυβέρνηση! Στην Πορτογαλία, κυβέρνηση σχημάτισαν με την ψήφο ανοχής στο κοινοβούλιο των αριστεριστών και των κομμουνιστών, οι ηττημένοι των εκλογών, οι Σοσιαλιστές!
Στη Γαλλία, η οποία κυβερνάται από τον «αδύνατο» πολιτικά Πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ, οι πρόσφατες περιφερειακές εκλογές ανέδειξαν την πρωτιά του υπερσυντηρητικού Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λε Πεν. Προβλήματα υπάρχουν και αλλού φυσικά. Η ριζοσπαστικοποίηση δίνει και παίρνει στην Αυστρία, στη Φιλανδία, στη Δανία και στη Σουηδία, όπου τα εθνικιστικά κόμματα καταγράφουν υψηλά ποσοστά. Στην δε Ελλάδα, κυβερνούν εδώ κι ένα χρόνο Τσίπρας και Καμμένος – χειρότερα δεν γινόταν.
|| ΤΑ ΕΘΝΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΔΙΝΟΥΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ ||
Η (τροτσκιστικής έμπνευσης) εθνομηδενιστική και ελευθεριακή πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζουν νεοφιλελεύθεροι γραφειοκράτες άνευ δημοκρατικής νομιμοποίησης, είναι αδύνατον να περάσει στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Το δε μεταναστευτικό, αναμένεται να αποτελέσει το Βατερλό του Βερολίνου, καθώς η τρομοκρατία και συμβάντα σαν αυτά στο Παρίσι και στην Κολωνία, κλιμακώνουν τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της Γαλλίας και της Γερμανίας.
Η αγνόηση του θρησκευτικού, του εθνικού και γενικότερα του πολιτισμικού παράγοντα στους σχεδιασμούς των Βρυξελών, αλλά και η – άνευ δημοκρατικής νομιμοποίησης – προσπάθεια επιβολής του πολυπολιτισμικού μοντέλου, προκαλεί μεγάλες αντιδράσεις, ενισχύοντας τα εθνικά κινήματα. Στις Βρυξέλες κάποιοι θεωρούν εδώ και δεκαετίες, πως οι Ευρωπαίοι είναι πειραματόζωα και πως η διαχρονική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των λαών, θα τους απομάκρυνε από τις παραδόσεις και τις ρίζες τους. Αυτό λοιπόν δεν έγινε, ενώ τα έθνη της Ανατολικής Ευρώπης δίνουν μαθήματα πατριωτισμού σε πολλούς στα κέντρα αποφάσεων, περιφρουρώντας δια της κάλπης και ως κόρη οφθαλμού, την ταυτότητά τους.
Και λένε ένα πράγμα: ελεύθερη οικονομία, μαζί με προστασία της εθνικής ιδιοπροσωπείας. Το επιχειρείν, μπορεί θαυμάσια να «ανθίσει» στην Ανατολική Ευρώπη (και αυτό κάνει), χωρίς να απαιτηθεί η φιλελευθεροποίηση εκεί των κοινωνικών σχέσεων, που δημιουργεί συνθήκες ηθικού χάους. Στην Ανατολική Ευρώπη, κάτι ξέρουν από ολοκληρωτισμούς και διεθνισμούς (που σήμερα μασκαρεύτηκαν σε εθνομηδενισμούς) αλλά και γραφειοκρατικές νομενκλατούρες που κοιτούν μόνο την πάρτη τους…
