Πότε τα ερωτήματα απαντώνται ευκολότερα;
Κάθε Τετάρτη στο Γλυφάδα metropolitans, η ψυχολόγος, Αριάδνη Α. Λοράνδου
Μόλις ξυπνάμε το πρωί οι ίδιες ερωτήσεις βομβαρδίζουν το μυαλό μας:
-
Τι χρειάζεται να κάνω σήμερα
-
Θα φτάσω γρήγορα στην δουλειά μου ή θα έχει κίνηση
-
Τι θα μαγειρέψω
-
Πρέπει να πάω να πληρώσω τους λογαριασμούς ή να το αφήσω για αύριο, και άλλες πολλές ερωτήσεις και σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό μας. Μαζί με αυτά τα ερωτήματα, προστίθενται και άλλες στρεσογόνες καταστάσεις όπου δεν ελέγχονται άμεσα όπως το καυσαέριο, οι εξωτερικοί ήχοι.
Από εκεί που βρισκόμασταν στην απόλυτη χαλάρωση όπου ο ύπνος μας προσφέρει, ήδη με αυτά τα ερωτήματα, έχουμε κουραστεί και ο χρόνος μας έχει μειωθεί. Τα συνεχή ερωτήματα άγχους, δεν μας ηρεμούν και δεν μας εμπλουτίζουν την διάρκεια του χρόνου. Αντιθέτως, οι ώρες γίνονται πιο πιεστικές και δημιουργούν έντονο στρες. Τα νεύρα κλονίζονται, το σώμα πονάει και οι σκέψεις μας εγκλωβίζονται στα ίδια και στα ίδια. Μαχόμαστε με τον χρόνο ώστε να τα προλάβουμε όλα, ακόμα και αυτά τα οποία δεν ελέγχονται, ενώ ο χρόνος χρειάζεται και παύση, χρειάζεται ένα «διάλειμμα μυαλού».
Εάν δεν ηρεμούμε το μυαλό μας, δεν θα είμαστε χαρούμενοι, αποδοτικοί σε αυτά που θέλουμε, και συνεχώς θα χάνουμε όμορφες στιγμές μέσα στον χρόνο όπου μας δίνεται. Ο εγκέφαλος και το σώμα μας, τραυματίζονται από το συνεχές στρες του, πώς, τι, πότε, πρέπει. Σήματα συναγερμού στέλνονται στον εγκέφαλο και ξυπνούν ορμόνες (κορτιζόλη, επινεφρίνη, νορεπινεφρίνη) οι οποίες με τη σειρά τους αυξάνουν τα επίπεδα του στρες και μπλοκάρουν την επεξεργασία των πληροφοριών. Πλέον, πολλά αυτοάνοσα νοσήματα ολοένα και εμφανίζονται σε μεγάλο ποσοστό και ένας παράγοντας είναι το στρες. Δεν δίνουμε το απαραίτητο διάλειμμα στο μυαλό μας. Το αντίδοτο σε όλα αυτά είναι η χαλάρωση, έστω και ένα ολιγόλεπτο stop από κάτι στρεσογόνο.
Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι, είκοσι λεπτών χαλάρωση κάθε μιάμιση με δύο ώρες, αναζωογονεί το σώμα μας και αυξάνει το επίπεδο συγκέντρωσης. Είναι ο χρόνος που χρειαζόμαστε ώστε να ανατροφοδοτούμε τα επίπεδα ενέργειας μας αλλά και να ηρεμούμε από τις ελεγχόμενες και μη, καταστάσεις.
Ένας άνθρωπος όπου το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του το περνά σε ένα γραφείο, χρειάζεται και διάλειμμα και να αναπνεύσει λίγο οξυγόνο. Η απόδοση του δεν εξαρτάται από τις πολλές και ασταμάτητες ώρες εργασίας, αλλά από το πόσο γεμάτος είναι.
Ένας άνθρωπος όπου οδηγεί πολλές ώρες, μπορεί να σταματήσει σε ένα ασφαλές σημείο και να κλείσει για λίγο τα μάτια του. Η κίνηση αυτή βοηθά τον εγκέφαλο να ηρεμήσει.
Κάποιος που πάει στην δουλειά με το αυτοκίνητο του και κάθε μέρα αγχώνεται για το αν θα έχει κίνηση ή όχι στους δρόμους, μπορεί μία ημέρα της εβδομάδας να επιλέξει να πάει στην δουλειά του με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Έτσι δεν θα χρειάζεται να αγχώνεται για την κίνηση.
Μια γυναίκα τρέχει όλη μέρα να προλάβει τις δουλειές του σπιτιού και πως θα είναι όλα στην εν τέλεια. Ο προσωπικός της χρόνος μειώνεται και το άγχος να τα κάνει όλα γρήγορα και σωστά, της αφαιρεί περισσότερο χρόνο απ’ότι καταλαβαίνει. Ένα διάλειμμα με λίγη μουσική ή λίγα λεπτά γυμναστικής όπως yoga, θα διοχετεύσει πολύ οξυγόνο στους νευρώνες οι οποίοι ελέγχουν τις αισθήσεις, τις σκέψεις και τις σωματικές λειτουργίες.
Ο καθένας γνωρίζει τι τον/την χαλαρώνει, αρκεί να θυμάται να το κάνει και να μην επιλέγει να τρέχει πίσω από τον χρόνο για να τον προλάβει. Ίσως ένα διάλειμμα να φαίνεται ακατόρθωτο μέσα στην πίεση όπου βιώνουμε, σκεπτόμενοι όμως ότι εάν δεν το κάνουμε θα κάνουμε κακό στο σώμα και στο μυαλό μας, τότε χρειάζεται να το ξανασκεφτούμε. Τα ερωτήματα απαντώνται ευκολότερα και οι πράξεις γίνονται ηπιότερες, όταν το μυαλό μας είναι ήρεμο.
Ευχαριστούμε την ψυχολόγο Λοράνδου Α. Αριάδνη
