Μάς ενημερώνει η ψυχολόγος Αριάδνη Α. Λοράνδου
“Σε κατανοώ!”
Κατανόηση χρειάζεται το παιδί. Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα όπου ως γονείς χρειάζεται να γνωρίζουμε αλλά και να μάθουμε, είναι η κατανόηση. Μέσα από αυτή επιτυγχάνεται η κατάλληλη καθοδήγηση και το μεγάλωμα του παιδιού.
Ο καλύτερος τρόπος κατανόησης του παιδιού μας είναι η διαδικασία της παρατήρησης. Στη παρατήρηση το παιδί κινείται ανεπηρέαστο, τουλάχιστον άμεσα, από το υπόλοιπο περιβάλλον. Είναι η κατάλληλη διαδικασία ώστε να παρατηρήσουμε κάποια σταθερά χαρακτηριστικά ή αλλιώς σημάδια, του παιδιού μας.
Πότε μπορούμε να παρατηρήσουμε το παιδί; Οι κατάλληλες και ουσιώδεις φάσεις είναι αυτές του ύπνου, του φαγητού και του παιχνιδιού. Σε κάθε μία από αυτές τις τρεις φάσεις, το παιδί μας αποκαλύπτει ένα συναίσθημα, μία σκέψη, μία συμπεριφορά.
Επίσης, ένας καλός τρόπος κατανόησης του παιδιού μας είναι η «στιγμή της ελευθερίας» (παιδική χαρά, παιδότοπος, συναντήσεις, πάρτυ). Σε αυτές τις στιγμές μπορούμε να παρατηρήσουμε πως το παιδί διαχειρίζεται την ελευθερία του. Έχει όρια; Αν έχει όρια, είναι εγκλωβισμένο σε αυτά ή λειτουργούν ομαλά; Κλαίει ή χαμογελά; Παίζει ομαδικά ή παίζει μοναχικά; Πως διαχειρίζεται την αντιπαράθεση, υποχωρεί ή διεκδικεί; Αξίζει να αναφέρουμε πως αν ένα παιδί παίζει μοναχικά δεν προϋποθέτει και κάποια δυσκολία απαραίτητα ή αν ένα παιδί υποχωρεί ούτε κι αυτό σημαίνει πως δεν μπορεί να διεκδικήσει. Απλώς παρατηρούμε τον συνδυασμό και την ακολουθία όλων αυτών των συμπεριφορών. Επιπλέον, χρειάζεται να κατανοούμε πως είμαστε και φερόμαστε εμείς οι ίδιοι ώστε να έχουμε μία αντικειμενική ματιά σε όλο αυτό.
Μια ακόμα πιο αντικειμενική και ελεύθερη θέση χρειάζεται να έχουμε στην συζήτηση. Μία επιπλέον και κατάλληλη διαδικασία για την κατανόηση του παιδιού, είναι η συζήτηση ή μάλλον ο χρόνος για συζήτηση. Μέσα από αυτή την διαδικασία, το παιδί μαθαίνει πως σκεφτόμαστε άρα κερδίζει πληροφορίες και επιπλέον μπαίνει και το ίδιο στο δρόμο της κατανόησης. Βέβαια τα μικρότερα σε ηλικία παιδιά δεν μπορούν να ακολουθήσουν μία μακροσκελή συζήτηση, μπορούν όμως να κατανοήσουν μέσα από την γλώσσα του σώματος και τις εκφράσεις του προσώπου. Εμείς ως γονείς μπορούμε να θέτουμε ερωτήσεις στα μικρότερα παιδιά ώστε να τα κατανοήσουμε.
Η παρατήρηση και η συζήτηση δεν προϋποθέτουν γνώσεις επιστημονικές, αλλά προϋποθέτουν ενδιαφέρον, διαθεσιμότητα. Προϋποθέτουν, όπως αναφέρθηκε, και αντικειμενικότητα.
Η κατανόηση ξεκλειδώνει το παιδί και μας βοηθά ως γονείς να είμαστε επιεικείς. Κατά συνέπεια, η σχέση με το παιδί μας δεν γίνεται τιμωρητέα αλλά και ούτε άναρχη.
Ευχαριστούμε την κ. Λοράνδου για τις πληροφορίες.
