Μάς ενημερώνει, η ψυχολόγος, Αριάδνη Α. Λοράνδου
– Παίζουμε Κρυφτό;
– Εγώ θα σε ψάχνω και εσύ θα κρυφτείς
– Κρύψου καλά
– Θα κρυφτώ και δεν θα με βρεις
Ποιος δεν θυμάται το Κρυφτό, το παιχνίδι που παίζαμε ως παιδιά όπου άλλοτε πασχίζαμε να βρούμε τους κρυμμένους φίλους κι άλλοτε πασχίζαμε να μην μας βρουν. Όποιος έψαχνε ήταν κάπως κυρίαρχος του παιχνιδιού και όποιος κρυβόταν ένιωθε έντονα την ενέργεια της εξαπάτησης ως προς τον κυρίαρχο. Ένα παιχνίδι με σκοπό την απάτη, όπου ως παιδιά δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε, αλλά ως ενήλικοι το χρησιμοποιούμε ορατά και συνειδητά προς εμάς και τους άλλους. Ένα παιχνίδι προπομπός της ίδιας της ζωής και των σχέσεων μεταξύ μας. Άλλοτε κυνηγάμε για να επιδείξουμε και να αποδείξουμε την κυριαρχία μας και άλλοτε κρυβόμαστε πονηρά, εξαπατώντας φυσικά.
Κατά την Μυθολογία, η Απάτη ήταν η κόρη της Νύκτας και η προσωποποίηση του ψεύδους και του δόλου. Μπορούμε λοιπόν να αντιληφθούμε ότι το κρυφτό ως παιχνίδι ζωής, είναι σκοτεινό και έχει έναν σκοπό, να εξαπατά με ψεύδη και δόλους. Ένα μοναδικό παιχνίδι όπου όλοι οι «παίχτες» απατούν και απατώνται, ξεγελούν και ξεγελιούνται, νομίζοντας πως ο καθένας τους θα είναι ο τελικός νικητής. Μια αδιάκοπη και υποχθόνια προσπάθεια εξαπάτησης των άλλων, όπου όμως καταλήγει και στην αυτό εξαπάτηση. Αυτό εξαπάτηση διότι, όταν κάτι το κάνεις συνέχεια με την πεποίθηση ότι δεν θα επηρεάσει και εσένα τον ίδιο, τότε απατάσαι, τότε γίνεσαι και εσύ θύμα, παρότι θύτης, των πράξεων σου.
Το Κρυφτό δεν έχει νικητές! Είναι απλώς μια διαδικασία διαφυγής όπου ο καθένας μας λαθεμένα θεωρεί ότι μπορεί να την γλιτώσει. Επισκιάζει τον ανθρώπινο χαρακτήρα, δημιουργεί βλαβερές συνέπειες στις σχέσεις μας και μας καθιστά αδύναμους.
Το Κρυφτό πλανάται πλάνην οικτράν!
Ευχαριστούμε την κ. Λοράνδου για τις πληροφορίες.
