Ρόλοι που δίνουμε στα παιδιά μας: Σταρ, Πριγκίπισσα, Στρατιώτης, Χαζούλα, Κλαψιάρης, Δυνατή…
Κάθε Τετάρτη στο Γλυφάδα metropolitans, μάς ενημερώνει η ψυχολόγος Αριάδνη Α. Λοράνδου (a.lorandou@gmail.com)
Οι ρόλοι του οικογενειακού συστήματος είναι πολλοί. Οι βασικοί ρόλοι ως γνωστό είναι Μαμά, Μπαμπάς, Παιδί. Ο κάθε ρόλος αποτελείται από ένα σύνολο δικαιωμάτων, καθηκόντων και προσδοκιών, ως εδώ κατανοητό.
Παρόλα αυτά, στο παιδί της κάθε οικογένειας δίνονται παραπάνω ρόλοι οι οποίοι κλονίζουν την αυθεντικότητα του χαρακτήρα του. Αυτοί οι ρόλοι είναι οι «επινοημένοι», οι πλαστοί, οι ψεύτικοι και είναι τόσο ισχυροί όπου το παιδί εγκαταλείπει τον χαρακτήρα του, ασυνείδητα. Αυτοί οι ρόλοι επηρεάζουν την ψυχή του παιδιού σε τέτοιο βαθμό όπου είναι μόνιμα, έως ότου ενηλικιωθεί, σε μια κατάσταση παγιωμένη, κρυσταλλωμένη. Η παγιωμένη αυτή κατάσταση δεν του επιτρέπει να είναι ο εαυτός του. Τα συναισθήματα και η συμπεριφορά του παιδιού είναι συνεχώς ντροπιασμένα διότι στην ουσία δεν είναι αυτό που είναι προορισμένο να είναι, λόγω αυτών των επινοημένων ρόλων.
Κάποιοι Επινοημένοι ρόλοι είναι:
- «Σταρ της οικογένειας». Ο ρόλος σε αυτή την περίπτωση είναι ο Σταρ , όπου το παιδί πασχίζει να είναι τέλειο σε όλα ώστε να επιβεβαιώνει τον ρόλο- τίτλο που του έχει δοθεί. Αυτός ο ρόλος δημιουργεί στο παιδί μια εσφαλμένη εικόνα του εαυτού του σε σχέση με το σύνολο.
- «Η Πριγκίπισσα του Μπαμπά». Ο ρόλος αυτός σε αυτή την περίπτωση είναι η Πριγκίπισσα. Μια Πριγκίπισσα έχει πριγκιπικές απαιτήσεις, νιώθει ομορφότερη όλων και δεν δέχεται να της χαλάσεις το χατίρι και επειδή είναι η Πριγκίπισσα του Μπαμπά, η μαμά γίνεται υποδεέστερη.
- «Εσύ είσαι Στρατιώτης». Ο ρόλος αυτός σε αυτή την περίπτωση είναι ο Στρατιώτης. Ένα ρόλος που δημιουργεί στο παιδί μόνο καθήκοντα και καθόλου ευχαρίστηση. Η θητεία αυτού του στρατιώτη διαρκεί χρόνια! Ένα μόνιμο άγχος να φυλάει τους πάντες.
- «Το παιδί της μαμάς». Το παιδί αυτό εξαρτάται συνεχώς από τη μαμά του. Ο ομφάλιος λώρος δεν κόβεται και το παιδί προσκολλάται.
Επίσης, επινοημένοι ρόλοι είναι, ο Αδύναμος, η Χαζούλα, ο Κλαψιάρης, η Δυνατή. Οι επινοημένοι ρόλοι γίνονται ισχυροί με την επανάληψη, σαν να έχουν ηχογραφηθεί και ανά πάσα στιγμή πατιέται το play. Δίνεται ο ρόλος από τον γονέα προς το παιδί, το παιδί προσπαθεί να ενταχθεί στον ρόλο του και ο γονέας εσφαλμένα θαρρεί πως αυτός είναι και ο αυθεντικός χαρακτήρας του παιδιού του. Οπότε, μετά, ο γονέας επαναλαμβάνει την διαδικασία. Ο επινοημένος ρόλος μετά από αυτό, γίνεται μόνιμος και λειτουργεί ως μία πραγματικότητα στο μυαλό και στην ψυχή του παιδιού.
Μέσα στην ψυχή του παιδιού υπάρχει αυτό που λέγεται Αυθεντικός Χαρακτήρας και που προσπαθεί να βγει στην επιφάνεια όμως ο άλλος ρόλος, ο επινοημένος, δεν τον αφήνει. Ο Αυθεντικός Χαρακτήρας και ο Επινοημένος Ρόλος συγκρούονται κατά την ενηλικίωση. Ποιος θα είναι ο Νικητής;
Νικητής θα είναι αυτός που θα επιτρέψουμε να είναι και αυτός που θα θέλουμε να δούμε στο τέλος της διαδρομής, ο εαυτός μας. Νικητής θα είναι αυτός που θα βγει στην κοινωνία με ασφάλεια, με θάρρος, με την δική του αλήθεια, με τον Αυθεντικό Χαρακτήρα.
Ευχαριστούμε την κ. Λοράνδου για τις πληροφορίες.
follow us on twitter
