Κάθε Παρασκευή: Περισκόπιο στη Γλυφάδα, στην Ελλάδα, στον Κόσμο!
Μάς ενημερώνει, ο Σταμάτης Σκαμπαρδώνης
Σε αναμονή της τελικής απόφασης
Από τις 10.30 το πρωί θα συνεχιστεί στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η διαδικασία των αιτημάτων των καταδικασθέντων ως μέλη της εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» προκειμένου να πετύχουν να μην εκτίσουν την ποινή που τους επιβλήθηκε για την αιματηρή δράση της ναζιστικής συμμορίας. Είναι εξαιρετικά δύσκολο η σημερινή διαδικασία να οδηγήσει σε απόφαση του δικαστηρίου καθώς η πλειονότητα των κατηγορουμένων επέλεξε, όπως δικαιούται από το νόμο, να καλέσει σε εξέταση μάρτυρες για τη στήριξη των αιτημάτων τους , γεγονός που απαιτεί αρκετό χρόνο. Πιθανότερο θεωρείται να ανακοινωθεί η απόφαση για το αν και ποιοι θα οδηγηθούν στην φυλακή την Δευτέρα, ή ενδεχομένως και την Τρίτη. (Πηγή:Left.gr)
Ο ήχος από τη φασιστική μπότα
«Να πανηγυρίζω πάνω στους νεκρούς μου, εγώ δεν το μπορώ». Είναι περίεργο το τι παιχνίδια παίζουν οι καιροί και η Ιστορία. Η πρόταση αυτή, που τώρα χρήζει ανάλυσης και πολύ, πάρα πολύ προσεκτικής διαχείρισης και επεξήγησης, τότε ακούστηκε τόσο καθάρια. Όχι ότι άκουγα ποτέ αυτές της τις διηγήσεις σαν παραμύθι. Θες πώς μας μεγάλωσαν οι γονείς, θες οι κομμουνιστές δάσκαλοί μας που μας ξεστράβωσαν από νωρίς, θες κάτι που είχα μέσα μου, όπως και να ‘χει, συχνά-πυκνά ρωτούσα τη γιαγιά μου για την Κατοχή. Mικρό κοριτσάκι ήταν τότε και κάπως ταυτιζόμουν. Σε ιστορικό χωριό της Ηπείρου μεγαλωμένη, έζησε και τους Ιταλούς και τους Γερμανούς: «Κότα γκαλίνα, κότα γκαλίνα» μας έλεγε και γελούσε. «Ακόμα τα θυμάμαι τα ιταλικά! Ζητούσαν φαΐ οι έρμοι και έπαιζαν μαζί μας. Θες να σου μετρήσω ως το δέκα στα ιταλικά; Τα θυμάμαι!» μας έλεγε. Το πρόσωπό της, ωστόσο, άλλαζε όταν έφτανε στους Γερμανούς. «Ο ήχος από την μπότα τους. Αυτός ο ήχος… Τον άκουγες από μακριά. “Πάτε παιδάκια μου στα χωράφια και μην ξεμυτίσετε από κει” μας έλεγε η μάνα μου, θεός σχωρέσ’ την ψυχούλα της. Πολύ τους φοβόμασταν». (Πηγή: Εφ. Συν, Νόρα Ράλλη)
Δικαίωση
Εβδομήντα επτά χρόνια πέρασαν από εκείνη τη σφαγή. Εβδομήντα επτά χρόνια για να ξαναγυρίσω πίσω, δηλαδή στο τώρα, χωρίς τη γιαγιά πια, μα με τα λόγια της δεμένα στο κεφάλι μου. Εβδομήντα επτά χρόνια, με τόσους και τόσους αγώνες, από τόσους και τόσους πατριώτες αγωνιστές, ιδεολόγους και οραματιστές, τόσα και τόσα βασανιστήρια, εξορίες, κυνηγητό ανελέητο, ανελέητο όμως, έως τα τώρα -έως τα τώρα!- χωρίς σταματημό, από τους ίδιους -τους ίδιους!- που δεν θέλουν άλλη χαρά να βρούμε, παρά εκεί μας θέλουν: να χαιρόμαστε πάνω απ’ τους νεκρούς μας. Εκεί μας φτάσανε. Εκεί. Άκουσα τη Μάγδα Φύσσα, που έπρεπε -έπρεπε!- να δικαιωθεί. Άκουσα τη μία και μόνη κουβέντα που βγήκε από τα χείλη του πατέρα του Λουκμάν: «Δικαίωση». Είδα τα μάτια του, που δεν άντεχα να τα βλέπω. Είδα τα χέρια της, που άντεξαν τόσα χρόνια -τόσα χρόνια!- για να φτάσει η μέρα να τα σηκώσει ανοιχτά ψηλά. Άκουσα το χειροκρότημα χιλιάδων -χιλιάδων!- σαν βγήκε η απόφαση. Θυμήθηκα με πόση βία -τόση βία- ρίχτηκαν πάνω στον Ζακ. Ξαναπέρασα από εκεί που δολοφονήθηκε ο Γρηγορόπουλος. Είδα την Ελένη Τοπαλούδη πάλι ζωντανή, όμορφη μπροστά μου….(Πηγή: Εφ. Συν, Νόρα Ράλλη)
Για το μαρτυρικό Δίστομο
«…Η κυβέρνηση οφείλει να εφαρμόσει την από 17/4/2019 ομόφωνη απόφαση της βουλής, να άρει κάθε νομικό εμπόδιο που στερεί τα θύματα των κατοχικών δυνάμεων από το δικαίωμα του φυσικού δικαστή και να προσφύγει στα διεθνή δικαιοδοτικά δικαστήρια που προβλέπονται από τις σχετικές συνθήκες που υπογράφθηκαν με την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου…» (Πηγή: Επιστολή του π. προέδρου της διακομματικής επιτροπής διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών, Τριαντάφυλλου Μυταφίδη)
Ο πλανήτης μετατρέπεται σε μη «κατοικήσιμη κόλαση»
Η αύξηση των καταστροφών που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή τις δύο πρώτες δεκαετίες του αιώνα, καθώς και η πανδημία του κορονοϊού αποδεικνύουν ότι οι πολιτικοί ηγέτες αποτυγχάνουν να σταματήσουν τη μετατροπή του πλανήτη σε «μια μη κατοικήσιμη κόλαση» για εκατομμύρια ανθρώπους, προειδοποιεί ο ΟΗΕ με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μείωσης των Φυσικών Καταστροφών. Σε έκθεση, την οποία συνέταξε Τμήμα Διεθνούς Στρατηγικής του ΟΗΕ για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών (UNSDIR) σε συνεργασία με το Βελγικό Κέντρο Ερευνών για την Επιδημιολογία των Καταστροφών του Πανεπιστημίου της Λουβέν, επισημαίνεται ότι τις δύο τελευταίες δεκαετίες ο αριθμός των καταστροφών, που οφείλονται σε ακραία καιρικά φαινόμενα σχεδόν διπλασιάστηκε φτάνοντας τις 6.681 για την περίοδο 2000-2019 έναντι 3.656 που ήταν από το 1980 ως το 1999. (Πηγή:TVX)
Αβάν-γκαρντ online πανηγύρι
Ο ετήσιος θεσμός της Ταινιοθήκης φέτος τα δίνει όλα. Εκατόν πενήντα μία ταινίες, όλες εμβληματικές της ιστορικής, αλλά και της σύγχρονης πρωτοπορίας, έρχονται από όλο τον κόσμο και προσκαλούν τον σινεφίλ να περάσει δωρεάν πολλές ώρες απόλαυσης αλλά και σπουδής. Με ένα εντυπωσιακό σε ποιότητα, ποικιλία και πλούτο πρόγραμμα, το 11ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας ξεκινά την Παρασκευή. Μέχρι τη Δευτέρα 26 Οκτωβρίου θα προσφέρει δωρεάν και online στους σινεφίλ 151 ταινίες της παγκόσμιας αβάν-γκαρντ, παλιότερης και σημερινής. Στη διεύθυνση online.tainiothiki.gr, που θα ανοίξει το πρωί της Παρασκευής, έπειτα από μια απλή εγγραφή, ο καθένας θα μπορεί να κάνει κράτηση ταινιών (πλαφόν 600 θεάσεων), αλλά και θα δηλώνει ποια μάστερκλας και συζητήσεις θέλει να παρακολουθήσει. (Πηγή: Εφ.Συν Βένα Γεωργακοπούλου)
Χιλιάδες λέξεις για τη «Σχεδία»
Περισσότερα από 1.200 κείμενα γνωστών και άγνωστων συγγραφέων συγκεντρώθηκαν στον διαγωνισμό για τη στήριξη του περιοδικού δρόμου και των πωλητών του. Τα 424 από αυτά εκδόθηκαν σε μια ανθολογία που παρουσιάστηκε στο χώρο του «Σχεδία home». Την περασμένη Πέμπτη, το περιοδικό δρόμου «Σχεδία» άνοιξε τον φιλόξενο χώρο του, «Σχεδία home», για την παρουσίαση της ανθολογίας μικροδιηγήματος με τίτλο «Με μία σχεδία», προϊόν του διαγωνισμού «100 λέξεις σε 100 ώρες για τη “Σχεδία”» που διεξήχθη τον περασμένο Μάρτιο και ήταν πρωτοβουλία τεσσάρων συγγραφέων από την Κομοτηνή. Σκοπός του εγχειρήματος, η στήριξη του περιοδικού και των πωλητών του, σε αυτή την εποχή της ανασφάλειας και της ένδειας. Τα έξοδα για την έκδοση της ανθολογίας ανέλαβαν εξ ολοκλήρου οι εκδόσεις «Παρατηρητής της Θράκης».
Οι γυναίκες και το βάρος της πανδημίας
«…Η πανδημία ομολογουμένως ενέτεινε ακόμη περισσότερο τις ήδη υφιστάμενες ανισότητες. Οι επιπτώσεις της επηρεάζουν τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες, ωστόσο όχι απαραίτητα στον ίδιο βαθμό. Όπως επισημαίνει η Nahla Valji, ανώτερη σύμβουλος για θέματα φύλου του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στο New York Times, οι γυναίκες συνολικά πλήττονται περισσότερο από την πανδημία, διότι γενικά αμείβονται λιγότερο από τους άνδρες, συνεπώς μπορούν να αποταμιεύσουν σε μικρότερο βαθμό, ενώ είναι πιο πιθανό να βρίσκονται σε επισφαλείς εργασίες με λιγοστή ασφάλεια και προστασία, ή ακόμη να εργάζονται και άτυπα, πράγμα που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τα πράγμα. Το κλείσιμο των σχολείων στις περισσότερες χώρες του κόσμου, στην πρώτη φάση της πανδημίας, επιβάρυνε ακόμη περισσότερο ένα μεγάλο μέρος των γυναικών. Ειδικά σε όσες δεν εργάζονται, έχοντας να αντιμετωπίσουν ήδη τις καθημερινές υποχρεώσεις του σπιτιού, όπως το μαγείρεμα και το καθάρισμα, δηλαδή την οικιακή εργασία για την οποία φυσικά δεν πληρώνονται, τους προστέθηκε και η σχεδόν 24ωρη φροντίδα των παιδιών…» (Πηγή: TVX Ιωάννης Τσεκούρας)
κεντρική photo: efsyn.gr
Ευχαριστούμε τον κ. Σκαμπαρδώνη για τις πληροφορίες.
