Μάς ενημερώνει, η ψυχολόγος Αριάδνη Α. Λοράνδου
πρόσφατα σε μια στάση λεωφορείου, μια κυρία μεγάλης ηλικίας ζήτησε από μια κοπέλα ένα τσιγάρο. Η κοπέλα αρνήθηκε να της δώσει αν και ήθελε να την ευχαριστήσει, τότε η κυρία της είπε: «Σε παρακαλώ δώσε μου ένα τσιγάρο, το ζητάει ο άλλος μου εαυτός».
Πόσο αληθινή είναι αυτή η φράση «ο άλλος μου εαυτός» και πόσο συχνά περνάει από το μυαλό μας. Το σίγουρο είναι ότι έχουμε έναν εαυτό ο οποίος μέσα από τις πράξεις, τις σκέψεις μας, χαρακτηρίζεται από τους αποδέκτες μας ως καλός, κακός, ρεαλιστής, απόλυτος, δοτικός, άγγελος, διάβολος και δίνει ή αφήνει το περιθώριο να υποθέτουμε ότι αυτά τα χαρακτηριστικά δημιουργούν έναν άλλο εαυτό. Ο εαυτός μας είναι «αυτό», αυτό για το οποίο ο καθένας μας οφείλει να γνωρίζει τις πτυχές του ακόμα και σε καταστάσεις όπου θαρρούμε ότι δεν είναι ο εαυτός μας ο αυτουργός αυτών των καταστάσεων.
Συχνά λέμε, «αυτός δεν είναι ο εαυτός μου». Όχι, είναι ο εαυτός μου, τον οποίο τελικά δεν έχω ανακαλύψει ή δεν γνωρίζω καλά ώστε να αντιληφθώ όλες του τις εκφάνσεις. Αν και ο εαυτός μας δεν είναι κάτι χειροπιαστό με σχήμα, μέγεθος, μορφή όπως παραδείγματος χάρη μία μπάλα, παρόλα αυτά διαθέτει διαστάσεις. Το πνεύμα, το συναίσθημα, το σώμα, η ηθική, η κοινωνία, είναι διαστάσεις μέσα από τις οποίες μπορούμε να αποκτήσουμε γνώση του εαυτού μας και όχι του «άλλου εαυτού» που νομίζουμε ότι έχουμε.
Ο Αριστοτέλης έλεγε πως πρέπει να είμαστε οι καλύτεροι φίλοι του εαυτού μας. Η γνώση ότι ο εαυτός μας είναι και ο φίλος μας, βοηθά να αποδεχόμαστε αυτό που είμαστε, νιώθουμε, πράττουμε και οι δεύτερες σκέψεις μπαίνουν στην άκρη. Έναν καλό φίλο τον φροντίζουμε, τον αγαπάμε, τον αποδεχόμαστε.
Πραγματικά είναι δύσκολο να ανακαλυφθεί ή και να κατανοηθεί ο εαυτός όταν οι επιρροές, τα ερεθίσματα, οι γνώμες των άλλων είναι πολυάριθμες, πολυδιάστατες, απαίδευτες καμιά φορά. Παρόλα αυτά όμως, ο εαυτός είναι κάτι το οποίο μας ανήκει και κατοικεί σε εμάς ακόμα κι όταν εμείς δεν το γνωρίζαμε, είναι κάτι πανάρχαιο, οπότε θέλει τον απαραίτητο χρόνο και γνώση να τον μάθουμε. Τα βιαστικά συμπεράσματα είτε είναι δικά μας είτε των άλλων για τον λεγόμενο «άλλο εαυτό», δεν είναι παρά συμπεράσματα. Εμείς χρειαζόμαστε να πιστεύουμε και να ακούμε τον δικό μας εαυτό.
Κάποιοι ονομάζουν την «Εύρεση του Εαυτού» ως αυτογνωσία, αυτοβελτίωση, τέχνη, δύναμη, μυστικό, απλά ο εαυτός μας είναι αυτό που λέμε ΖΩΗ και αυτή είναι η πνοή μας.
Συνετό, ας θυμόμαστε ότι μέσα μας υπάρχει Αυτός, όπου αντιλαμβάνεται, νιώθει, γνωρίζει, ανακαλύπτει, βλέπει, ακούει τα πάντα, ο Εαυτός μας, ο Δικός μας.
Ευχαριστούμε την κ. Λοράνδου για τις πληροφορίες
