Κινέζοι, Αραβες και Ρώσοι αγοράζουν ακίνητα στην Ελλάδα

Οροφοδιαμερίσματα, μονοκατοικίες, εξοχικά, αλλά και ολόκληρες πολυκατοικίες βάζουν στο στόχαστρο ξένοι αγοραστές. Ετσι εξασφαλίζουν όχι μόνο ακίνητα σε τιμή ευκαιρίας, αλλά και άδεια παραμονής πέντε ετών και προνόμια Ευρωπαίων πολιτών μέσω της χορήγησης της ειδικής βίζας

Της Νεφέλης Λυγερού*

Με την αγορά του real estate στην Ελλάδα να είναι σχεδόν παγωμένη λόγω της οξείας και παρατεταμένης κρίσης, ολοένα και πληθαίνουν οι ιδιοκτήτες που στρέφονται σε ξένους για να πουλήσουν όσο-όσο την περιουσία τους.

Εκτός από τα σπίτια που βρίσκονται σε υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας και προσφέρονται ακόμα και προς 200 ευρώ το τετραγωνικό, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε playground Κινέζων, Αράβων και Ρώσων, οι οποίοι κάνουν απόβαση στο κέντρο της Αθήνας, στα νότια προάστια της Αττικής και στα ελληνικά νησιά. Αγοράζουν οροφοδιαμερίσματα, μονοκατοικίες και εξοχικά που σε πολλές περιπτώσεις μόλις χτίστηκαν, χωρίς ποτέ να κατοικηθούν από τους ιδιοκτήτες τους. Με τον τρόπο αυτό, εκτός από ακίνητα σε τιμή ευκαιρίας, εξασφαλίζουν άδεια παραμονής πέντε ετών και προνόμια Ευρωπαίων πολιτών μέσω της χορήγησης της ειδικής βίζας. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομίας, χορηγήθηκαν 1.573 άδειες σε επενδυτές ακινήτων, με πρώτη χώρα προέλευσης των αγοραστών την Κίνα (664 άδειες), δεύτερη τη Ρωσία (348), τρίτη την Αίγυπτο (77), τέταρτη τον Λίβανο (73) και πέμπτη την Ουκρανία (67). «Ολες μας τις οικονομίες τις ρίξαμε στην ανέγερση του εξοχικού μας στη Σέριφο», δηλώνει ο Κώστας Ν. και συνεχίζει: «”Μόνο η γη δεν χάνει την αξία της”, μου έλεγε ο πατέρας μου – και αυτό έλεγα κι εγώ μέχρι πρότινος στα παιδιά μου. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, όταν επιτέλους ολοκληρώθηκε το σπίτι, πίστευα ότι θα το χαρούμε εγώ και η οικογένειά μου. Ηδη όμως έχουμε επικοινωνήσει με μία εταιρεία για να το πουλήσουμε σε ξένους, ενώ το ίδιο έχουν κάνει και κάποιοι από τους γείτονές μας».

Οπως μας εξηγεί, η συντήρηση ενός εξοχικού φαντάζει σήμερα δυσβάσταχτη. «Εξαιτίας της υπέρμετρης φορολογίας του ακινήτου από την επιβολή του χαρατσιού, που έγινε ΕΝΦΙΑ, μπορεί αύριο να χρειαστεί να πουλήσουμε και το σπίτι μας στην Αθήνα και να φορτωθούμε στα παιδιά μας. Τι να πω; Eχουμε λυγίσει». Σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις του γραφείου που έχει αναλάβει την πώληση του σπιτιού, ο κύριος Κώστας στην καλύτερη περίπτωση θα μπορέσει να πουλήσει το σπίτι πολύ πιο κάτω απ’ όσα ξόδεψε για να το φτιάξει.

«Μου είπαν ότι χάνουμε αρκετά επειδή το νησί δεν διαθέτει αεροδρόμιο ή δεν ανήκει στους διεθνείς τουριστικούς προορισμούς».

Η παραπάνω περίπτωση δεν είναι η μοναδική. Σήμερα, αν και έξι στους δέκα συνεχίζουν να διαθέτουν τουλάχιστον ένα ακίνητο, η παλιά αρχή ότι το ακίνητο είναι το ασφαλέστερο επενδυτικό καταφύγιο έχει ανατραπεί. Παρά την έλλειψη Ελλήνων αγοραστών που ούτε έχουν το εισόδημα, ούτε είναι σε θέση να δανειστούν, οι ξένοι βλέπουν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τη νέα πραγματικότητα της ελληνικής αγοράς. Εκτός από τα διαμερίσματα σε υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας, τα οποία κατά γενική ομολογία πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές, στο παιχνίδι έχουν μπει και μικρά ακίνητα που βρίσκονται στον 2ο ή τον 3ο όροφο πολυκατοικιών σε περιοχές γύρω από το Καλλιμάρμαρο, την Πλάκα και το Κουκάκι.

Η Ελένη και ο Γιώργος έχουν ήδη πουλήσει δύο από τα τρία διαμερίσματά τους σε Κινέζους. Αν και προορίζονταν για τα παιδιά τους, αποφάσισαν οικογενειακώς ότι είναι καλύτερα να τα ξεφορτωθούν για να μπορέσουν να συντηρήσουν τους εαυτούς τους με τα πολυπόθητα μετρητά που εξασφάλισαν. «Ηρθαν και τα είδαν πολλές φορές και ήταν πολύ ευγενικοί. Μας είπαν ότι θαυμάζουν τον πολιτισμό και την Iστορία μας και ότι έχουμε πολλά κοινά», λέει η Ελένη, για να τη διακόψει ο Γιώργος: «Ναι, αλλά εμείς ξεπουλιόμαστε κι αυτοί μας αγοράζουν. Δεν βλέπω τίποτα κοινό».

Η Undecim Consulting είναι μία εταιρεία επικεντρωμένη στο κομμάτι των ακινήτων και επιβεβαιώνει ότι υπάρχει τεράστια προσφορά και αρκετή ζήτηση. «Το πρόγραμμα της Golden Visa δίνει πενταετή άδεια διαμονής σε πολίτες τρίτων χωρών που θα κάνουν επένδυση 250.000 ευρώ και πάνω. Οποιος κατέχει την άδεια διαμονής μπορεί να ταξιδεύει ελεύθερα στις 26 χώρες της Ζώνης Σένγκεν. Επίσης μπορεί να επωφεληθεί από το ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό σύστημα, δηλαδή να πληρώνει τα δίδακτρα που πληρώνει ο Ευρωπαίος και όχι ο ξένος. Μπορεί δηλαδή ένας Κινέζος να στείλει τα παιδιά του σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια με ελάχιστα χρήματα».

Εντύπωση προκαλεί ότι εκτός από τον ίδιο τον επενδυτή παίρνει άδεια παραμονής και όλη η οικογένειά του. Η Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες γειτονικές της χώρες, όπως η Κύπρος, η Μάλτα, η Πορτογαλία και η Ισπανία, φαντάζει πιο γοητευτική, καθώς προσφέρει ακόμα περισσότερα ανταλλάγματα χωρίς μεγάλο κόστος. Στις γειτονικές χώρες το κόστος της επένδυσης είναι αισθητά μεγαλύτερο απ’ ό,τι στην Ελλάδα. Η Ισπανία έχει ορίσει ως μίνιμουμ επένδυση τις 500.000 ευρώ, ενώ η Κύπρος τις 300.000 ευρώ. Επιπλέον, ο επενδυτής θα πρέπει να έχει τουλάχιστον 30.000 ευρώ σε κυπριακό τραπεζικό λογαριασμό. Στην Πορτογαλία ο επενδυτής είναι υποχρεωμένος να επισκέπτεται τη χώρα και μετά τον πρώτο χρόνο να μένει τουλάχιστον δύο εβδομάδες τον χρόνο. Στην Ελλάδα δεν υφίσταται η υποχρέωση επίσκεψης, ελάχιστης διαμονής στη χώρα ή οποιαδήποτε άλλη επιπλέον οικονομική υποχρέωση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι περισσότερες άδειες έχουν δοθεί σε Κινέζους, περίπου το 35%. Ακολουθούν οι Λιβανέζοι και μετά οι Ρώσοι. Τα γούστα διαφέρουν ανάλογα με την εθνικότητα. Οι Αραβες προτιμούν παραθαλάσσια ακίνητα. Η Αθηναϊκή Ριβιέρα τους κεντρίζει το ενδιαφέρον, αλλά αναζητούν και σπίτια σε δημοφιλή νησιά. Υπάρχουν μάλιστα ιδιαίτερα εντυπωσιακά οικήματα που πουλιούνται για να ξεχρεώσουν οι ιδιοκτήτες τα δάνεια που πήραν χωρίς φειδώ τις ημέρες της οικονομικής ευμάρειας. Οι Λιβανέζοι ζητούν σπίτια στον Αργοσαρωνικό, έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία στην εντυπωσιακή θέα. Από την άλλη, οι Κινέζοι δείχνουν προτίμηση στο κέντρο της Αθήνας, αλλά προτιμούν να αγοράζουν μεγάλες εκτάσεις όπου υπάρχουν πολλά διαμερίσματα για να μένουν όλοι μαζί. Η Ελένη Γιωτοπούλου μένει στο σπίτι που κληρονόμησε από τους γονείς της. Είναι ένα διαμέρισμα 90 τ.μ. σε μια παλιά πολυκατοικία. Εχει όμως την τύχη να βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Ακρόπολης. «Ολοι γνωριζόμαστε στην πολυκατοικία, καθώς πρόκειται για οικογένειες που μένουν εδώ πάνω από τρεις δεκαετίες. Σήμερα, τρεις από αυτές πούλησαν τα σπίτια τους σε Κινέζους – και μάλιστα κοψοχρονιά. Μέχρι τώρα παραμένουν κλειστά, δεν κατοικούνται. Το έκαναν για τη βίζα, οπότε δεν ενδιαφέρονται να μείνουν σ’ αυτά. Φοβάμαι ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι».

Οι Κινέζοι αγαπούν τη θάλασσα, αλλά τους ξενίζουν οι περιορισμοί στην οικοδόμηση στην παραλία και έτσι τις περισσότερες φορές αποφεύγουν την αγορά κατοικίας. Κάποιες φορές είναι και οι πιο διστακτικοί, καθώς υπήρξαν περιπτώσεις όπου ένας μεσίτης πούλησε ένα σπίτι στην Κυψέλη με αντικειμενική αξία 60.000 ευρώ αντί 250.000 ευρώ. «Οι Κινέζοι επικοινωνούν πολύ μεταξύ τους και είναι πιθανό να υπάρχει αρνητικό στίγμα για επενδύσεις στην Ελλάδα λόγω κακών εμπειριών ή κακών προηγούμενων».

Πολύ πρόσφατα, οι ξένοι έχουν αρχίσει να ανακαλύπτουν και τα βόρεια προάστια λόγω των πρεσβειών που βρίσκονται εκεί. Σύμφωνα με κτηματομεσιτικούς κύκλους, μέσα στο 2015 αυξήθηκε εντυπωσιακά ο αριθμός παλιών σπιτιών που πουλήθηκαν εκεί σε εντυπωσιακά χαμηλές τιμές. «Πρόκειται για οικογένειες που δεν έχουν τη δυνατότητα να συντηρήσουν τις περιουσίες που κληρονόμησαν και έτσι επωφελούνται οι ξένοι».

*Αναδημοσίευση από το Business Stories της 19ης Μαρτίου

source: Newmoney.gr