|| Άποψη ||
το σημερινό άρθρο γράφεται λίγο διαφορετικά από τα άλλα σε πρακτικό επίπεδο, και αυτό θα είναι και το θέμα του. Τι άλλαξε; – Απλώς αντικαταστάθηκε η οθόνη και το πληκτρολόγιο από ένα τετράδιο και ένα στυλό· και, ως δια μαγείας, ο λόγος άρχισε να ρέει. Ναι, αδιαμφησβήτητα η τεχνολογία τα κάνει όλα πιο εύκολα, πιο γρήγορα, πιο πρακτικά· όμως, είναι και μια φυλακή. Οι τέσσερις τοίχοι έχουν γίνει πλέον το περίγραμμα μιας οθόνης· και, η άβυσσος η πληθώρα των πληροφοριών και των δυνατοτήτων που έχει ένα ηλεκτρονικό μηχάνημα.
Ακούγεται αστείο, όμως, πολλές φορές, το να γράψεις απλώς ορισμένες σκέψεις και το να τις στοιχίσεις στην μορφή ενός άρθρου είναι ακατόρθωτο· με την μουσική να παίζει, τα μηνύματα των κοινωνικών δικτύων να έρχονται, καθώς και τα νέα να εμφανίζονται σε δεύτερο πλάνο. Ακόμη και η αυτόματη διόρθωση την στιγμή που αποτυπώνεις την σκέψη σου σε λέξεις, είναι ικανή να διακόψει τον ειρμό σου. Έτσι, προκύπτει το ερώτημα, αν όντως όλα γίνονται προς χάριν εξυπηρέτησης του ανθρωπίνου γένους, ή πάλι αν οι “βοηθοί” μας όσο πιο έξυπνοι γίνονται τόσο περισσότερο αρχίζουν να μοιάζουν με παρεμβατικούς συνομιλητές που συνεχώς διακόπτουν, δίχως ποτέ να μας αφήνουν να εκφραστούμε, αφήνοντας μας να ολοκληρώσουμε τις προτάσεις μας. Για να μπορέσεις να δουλέψεις αποτελεσματικά, πρέπει να υπάρχει ησυχία και να είσαι αναπόσπαστος.
Φυσικά, δεν αναφέρομαι μονάχα σε αρθρογράφους, συγγραφείς ή κειμενογράφους γενικότερα. Αναφέρομαι σε όλους εκείνους που περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους μπροστά σε έναν υπολογιστή. Σε όλους όσους η εργασία τους τους προσφέρει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν χαρτί και το απαρνούνται. Γιατί, το χαρτί και η μελάνη μπορεί να είναι χρονοβόρα σε σχέση με έναν υπολογιστή, αλλά έχουν ένα ανεκτίμητο πλεονέκτημα που πάντα θα υπερισχύει· στο χαρτί δεν σβήνεις με την ίδια ευκολία που το κάνεις με το πάτημα ενός πλήκτρου, και επομένως καλείσαι να σκεφτείς διπλά και τριπλά αυτό που θα καταθέσεις, πριν να το κάνεις.
Συνεπώς, εύλογα θα μπορούσε να καταλήξει κανείς στον συλλογισμό πως, παρότι ίσως είναι ήδη αργά, όταν έχουμε να κάνουμε με έκφραση, σε πρώτο στάδιο τουλάχιστον, η τεχνολογία θεμιτό θα ήταν να σιωπά και να περιορίζεται αυστηρά στην συνέχεια εκεί που εξυπηρετεί. Ιδανικά, το ίδιο και στην ζωή εν γένει.
Ευχαριστούμε την κ. Αδαμοπούλου για τις πληροφορίες και τον σχεδιασμό των εικαστικών του άρθρου.
Η Μαριάννα Αδαμοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Λονδίνο Art & Design κι έκτοτε ασχολείται ενεργά με το Graphic Design. Ακόμη, είναι μουσικός καθώς και συγγραφέας, έχοντας γράψει, μεταξύ άλλων, το Best Seller «Η Πόρνη» εκδόσεις iWrite, Αθήνα 2018.
follow us on twitter
