Έρωτα άνοιξε τα φτερά σου και πέτα.

Χάσου από μπροστά μου.

Τα βέλη σου ποτισμένα φίλτρο μαγικό τρυπάνε την καρδιά.

Παραλύουν το μυαλό, τη σκέψη θολώνουν.

Επιπόλαιε τοξότη!

Στοχεύεις κάπου άραγε;

Πάθη ξυπνάς ανεκπλήρωτα.

Χωρίς οίκτο.

Μα αν πετύχεις τον στόχο σου…

Ο ουρανός και η γη προσκυνούν τη μεγαλειότητα σου.

Και ξαναερωτεύονται. Και ξαναγεννιούνται.

Στα χέρια σου παραδίνομαι.

Δεν σε φοβάμαι. Σε νίκησα

Την απουσία σου φοβάμαι…