Μάς ενημερώνει η Ψυχολόγος Αγνή Μαριακάκη 

 

 

“ΨΑΧΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΜΠΡΗΣΤΗ;;;

Τον έχω…

Εγώ είμαι ο εμπρηστής.

Για την ακρίβεια είμαστε ομάδα.

Δεν ξέρω όλους μας  προσωπικά, τους ολιγωρούς δημόσιους άρχοντες, τους οικοδομικούς επιχειρηματίες, τους μικρο ή μεγαλο αυθαιρετάκηδες των ρεμμάτων.

Αλλά κανείς δεν φταίει μόνος του, οι κυβερνήσεις μας είμαστε εμείς, οι παράνομοι αυθαιρετούχοι είμαστε εμείς, οι αξιοποιητές των καμμένων είμαστε εμείς.

Εμένα ειδικά, η φωτιά, πιο θυμωμένη και πιο έξαλλη από ποτέ με κυνηγά προσωπικά και μου θυμίζει:

– το όμορφο δάσος της Βείκου, όπου πάω συχνά,  είναι ένα δημόσιο WC με χαρτιά τουαλέτας πίσω από κάθε, μα κάθε δέντρο, πεταμένα αλουμινόκουτα και σπασμένα μπουκάλια  που περιμένουν την αυτοανάφλεξή τους… καθαρίζεται και ξαναγεμίζει επιμελώς, σχεδόν αυτόματα!

– η παραγωγικότητά μου σε σκουπίδι είναι αφάνταστη. Η πιο πολυτελής πράξη στη ζωή μου… το πόσο ανέμελα γεμίζω μεγάλες τσάντες σκουπιδιών

– Το χαρτί που απαιτεί η ζωή μου κι η δουλειά μου είναι ατέλειωτο.

– Επίσης, θέλω πατώματα από δρυ, κουζίνα από καρυδιά, έπιπλα οξιάς, και  πάτωμα από το εξωτικό ξύλο τικ στο εξοχικό.

– Και να παρκάρω δίπλα στο κύμα, κάτω απο αιωνόβιες ελιές, μέσα στην άμμο, μπροστά απο το παρθένο δάσος, με σκεπαστό πάρκιν και καντίνα δίπλα

 

Να είστε γεροί, θα τα ξαναφτιάξετε… ακούω παντού γύρω μου

Δεν θα μας αφήσει η φύση να τα ξαναφτιάξουμε φίλοι μου.

 

Θα μας υποχρεώσει, αν θέλουμε να είμαστε ασφαλείς, να επιστρέψουμε στη λιτότητα, στην απλότητα, στο λίγο, στην αυτοσυγκράτηση.

Θα χρειαστεί να επανεφεύρουμε το τι είναι πολυτέλεια και ευμάρεια.

Θα χρειαστεί να βρίσκουμε τον πλούτο μέσα μας και να γινόμαστε όλο και πιο αυτάρκεις με τα λιγότερα.

Είναι η επίπτωση μιας αδιανόητης, καταπληκτικής κούρσας πολιτισμού, αλλά τελικά η φύση πάντα νικά. Και μας βάζει στη θέση μας.

Αγνή Μαριακάκη

 

 

 

Επίσης δείτε το βίντεο στο youtube (Agnes Alice Mariakaki)  “Τι γίνεται όταν δεν έχω καταφέρει όσα θέλω στη ζωή μου;”

 

 

 

Ευχαριστούμε την κ. Μαριακάκη για τις πληροφορίες.