Μάς ενημερώνει, η ψυχολόγος, Αριάδνη Α. Λοράνδου
Είναι όντως το παιχνίδι ένα ορόσημο εξέλιξης του παιδιού; Η απάντηση είναι, ναι, και αυτό διότι τα παιδιά από τη φύση τους είναι παίχτες και πολύ καλοί μάλιστα.
Ένας από τους πρώτους φιλοσόφους όπου προσδιόρισε ότι το παιχνίδι είναι επιθυμητό για τα παιδιά, ήταν ο Βρετανός Τζων Λοκ (1632-1704). Το παιχνίδι οδηγεί στην αναζήτηση γνώσεων δημιουργώντας λογική και φαντασία. Όχι μόνο ανήκει στη σφαίρα της δραστηριότητας (κινήσεις σώματος), αλλά ξεκάθαρα ανήκει και τοποθετείται στη σφαίρα της πνευματικότητας (σκέψη, λογική, φαντασία).
Ο συγγραφέας, φιλόσοφος, ιστορικός, Φρίντριχ Σίλερ (1759-1805) ανέφερε πως το παιχνίδι είναι «Πλεόνασμα Ενέργειας», προσφέροντας στο παιδί ανώτερη πνευματική σκέψη. Η διαδικασία του παιχνιδιού λόγω του συμβολισμού, ξεπερνά το εδώ και το τώρα, ξεπερνά τα σύνορα του δεδομένου, οδηγεί και οδηγείται από την καρδιά πέρα από νόρμες και ξύλινες ιδέες. Επιπλέον ενέργεια ισούται με επιπλέον δημιουργικότητα, επιπλέον αντιληπτικές ικανότητες.
Η έννοια του παιχνιδιού ακολουθεί ένα εξελικτικό στάδιο όπου τα παιδιά βγάζουν έξω από το σύστημα τους το πρωτόγονο παρελθόν του ανθρώπινου είδους και επικεντρώνονται σε ανώτερα επίπεδα πνευματικών και κοινωνικών δεξιοτήτων όπου και αυτό αναμένεται από τους πολιτισμένους ανθρώπους. Ο πίνακας 1 παρακάτω φανερώνει ακριβώς αυτή την εξέλιξη.
Πίνακας 1
| ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ | ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ |
| Ζωικό | Ορειβασία, Ταλάντευση |
| Άγριο | Κυνηγητό, Κρυφτό |
| Νομαδικό | Φροντίδα Κατοικίδιου |
| Γεωργικό/Αποικία | Σκάψιμο στην άμμο, Κούκλες |
| Φυλετικό | Ομαδικά παιχνίδια |
Και δεν είναι μόνο αυτά! Το παιχνίδι ως μορφή φαντασίας ή προσποίησης αντανακλά τις προσπάθειες του παιδιού για διαχείριση καταστάσεων όπου είναι έξω από τον έλεγχο του. Λειτουργεί ως βαλβίδα αποσυμπίεσης και βοηθά τον γονιό να αντιληφθεί την συναισθηματική κατάσταση του παιδιού του. Άρα, η στιγμή του παιχνιδιού δεν πρέπει να αγνοείται ούτε να θεωρείται απλή. Επιπλέον, είναι ο τρόπος όπου τα παιδιά μπορούν να αναλάβουν το πρόβλημα τους και να βρουν ιδέες, λύσεις, χτίζοντας έτσι την ψυχική τους διάθεση. Τι άλλο πιο θεραπευτικό!
-
Ταυτότητα
-
Επίλυση προβλημάτων
-
Μοναδικότητα
-
Συναισθήματα
-
Ελευθερία
-
Δομή/Οργάνωση
-
Ευχαρίστηση
όλα αυτά μαρτυρούν ή καλύτερα αποδεικνύουν την ύψιστη αξία του παιχνιδιού.
Το παιχνίδι δεν είναι μια διαδικασία όπου πρέπει να παραγκωνιστεί, αντιθέτως, χρειάζεται να ενταχθεί οργανωμένα και ουσιαστικά στο εκπαιδευτικό σύστημα πέρα από το περιβάλλον ενός σπιτιού. Δεν αποτελεί μόνο ευχαρίστηση, αποτελεί βασική αρχή της ανθρώπινης ύπαρξης. Ίσως το παιχνίδι να μας φαίνεται απλώς ένα παιχνίδι, όμως στο μέλλον μπορεί να γίνει εφικτό, τα παιδιά το ξέρουν.
Ευχαριστούμε την κ. Λοράνδου για τις πληροφορίες.
