Το μητροπολιτικό έργο που αλλάζει την παραλία και αναβαθμίζει ολόκληρη την Αττική
Ρεπορτάζ στο εντυπωσιακό πάρκο των 210 στρεμμάτων στο Δέλτα Φαλήρου που δημιουργεί το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Ρέντσο Πιάνο. Δεν είναι ένας από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες του κόσμου. Δεν είναι ο τελευταίος αναγεννησιακός. Δεν παραμερίζει την ατομική του προβολή. Δεν υποτάσσεται στις ιδιαιτερότητες του εκάστοτε τοπίου σε συνδυασμό με την κατασκευή που ετοιμάζει κάθε φορά. Δεν κινείται στα άκρα της αρχιτεκτονικής. Στην πραγματικότητα ο Ιταλός αρχιτέκτονας δεν είναι τίποτα από όλα τα παραπάνω. Τίποτα από όλα αυτά ξεχωριστά. Είναι όλα αυτά μαζί.
Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης
Αυτός που με έκανε να σταθώ στην άκρη του τεχνητού λόφου που δημιούργησε στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και να αναρωτηθώ που σταματούν και που ξεκινούν τα ανθρώπινα όρια. Σε αυτή την περίπτωση o Πιάνο έχει τοποθετήσει τα όρια όπως ακριβώς θέλει.
Όταν μας κάνει να απορούμε, πώς είναι δυνατόν το στέγαστρο της Λυρικής Σκηνής να στηρίζεται πάνω σε τσιμεντένιες «οδοντογλυφίδες». Οι 30 κολόνες συγκρατούν -στα όρια της ανθρώπινης αλλά και της αρχιτεκτονικής λογικής- το 4.500 τόνων ενεργειακό στέγαστρο με τα 5.700 φωτοβολταϊκά πάνελ κολλημένα στην επιφάνειά του.
Ο αρχιτέκτονας Πιάνο υποκλίνεται στον άνθρωπο. Βυθίζει το κτίριο στο έδαφος, αποδεικνύοντας για μία ακόμα φορά ότι η ανθρωποκεντρική του ματιά παραμένει αδιαπραγμάτευτη. Δεν χτίζει για να αγγίξει το Θεό, δεν χτίζει για να ακουμπήσει τα σύννεφα, να φτιάξει ένα παλάτι για να υποδεχτεί πριγκίπισσες και πριγκιπόπουλα, κυρίες των τιμών, αυλικούς και παρα-αυλικούς. Αλλά για να προβάλει το ανθρώπινο, το προσιτό, την απλότητα της αρχιτεκτονικής, προτάσσοντας το μεγαλείο του τοπίου.
Αυτό που συναντά κανείς στο έργο που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2012 και ολοκληρώνεται στα μισά του 2016, είναι το φλερτ της στεριάς με τη θάλασσα. Εκεί τα όρια της πόλης της Καλλιθέας συναντούν εκείνα της θαλάσσιας πόλης του Φαλήρου.
Ένα από τα ελάχιστα έργα, η μελέτη του οποίου χρειάστηκε περισσότερο καιρό από την κατασκευή. Διάρκεια μελέτης: τέσσερα χρόνια. Κατασκευή: τρεισήμισι χρόνια.
Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ανέλαβε να μας κάνει να ξεχάσουμε τον παλιό ιππόδρομο και το Δέλτα Φαλήρου. Δώρισε 590.000.000 ευρώ για τη δημιουργία ενός πάρκου 210 στρεμμάτων, όπου θα στεγάζονται η Εθνική Βιβλιοθήκη και η Εθνική Λυρική Σκηνή.
Όπως πρόσφατα είχε πει ο γενικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Φίλιππος Τσιμπόγλου σε συνέντευξή του στο newsbeast.gr, το όνειρό του είναι να δημιουργήσει μία ανθρώπινη αλυσίδα και κάθε βιβλίο που θα φεύγει από το παλιό κτίριο της Πανεπιστημίου, να φτάνει στο Φάληρο από χέρι σε χέρι. Συνδέοντας την ιστορία και το χθες της Εθνικής Βιβλιοθήκης με το σήμερα και το αύριο που συμβολίζουν οι νέες εγκαταστάσεις. Η αλήθεια όμως είναι ότι εάν βρεθείτε κάποια στιγμή στο Πάρκο Σταύρος Νιάρχος, θα διαγράψετε μονομιάς από το λεξιλόγιό σας τη λέξη «χθες».
