Νέος πόλεμος κατά του ωραίου από τους πάσης φύσεως «προοδευτικούς»
|| Γράφει ο Νίκος Χιδίρογλου ||
Παρακολουθούμε και πάλι επεισόδια και βεβηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας και τη γενικότερη κλιμάκωση του πολέμου κατά του ωραίου. Έχουμε σοβαρό πρόβλημα με την αισθητική στην Ελλάδα – και αυτό, αν και εδώ γεννήθηκε το κάλλος και η χώρα μας είναι η ομορφότερη στον κόσμο.
Πολύ χαρακτηριστικό είναι το ότι στο μνημειώδες έργο του Ουμπέρτο Έκο “Ιστορία της ομορφιάς” (Καστανιώτης, Αθήνα 2004), το πρώτο κεφάλαιο τιτλοφορείται “Το αισθητικό ιδεώδες στην αρχαία Ελλάδα”). Κι όμως, τα όσα έγιναν μεταπολεμικά, “λάβωσαν” τη χώρα. Η άναρχη ανάπτυξη, ξέφρενη θα έλεγε κανείς με έντονη τη διάθεση να κλείσει πληγές και να αφήσει πίσω της τη φτώχεια, οδήγησε σε αισθητικές καταστάσεις που δεν μας τιμούν, σε όλα τα επίπεδα. Και κυρίως σε αυτό της συμπεριφοράς.
Η δε νίκη των λαϊκιστών το 1981, φέρνοντας στο προσκήνιο μια τάξη γεμάτη σύνδρομα και με λούμπεν αντίληψη (που ανέλαβε, σε μια πιο σκληρή εκδοχή της εκ νέου τα ηνία τον Ιανουάριο του 2015), υπήρξε καταστροφική για τη χώρα, διότι επέδρασε αρνητικά και σε ότι συνιστά το βίωμα της ζωής. Με λίγα λόγια και δεδομένης της σύγχρονης ιστορίας μας, πρέπει σε πολλά και δη στο θέμα της (ανύπαρκτης σήμερα) αισθητικής εκπαίδευσης, να ξεκινήσουμε από την αρχή. Και κάτι τελευταίο: το ωραίο δεν είναι «ταξικό» ούτε «bourgeois», όπως νομίζουν κάποιοι της «προόδου».
Το ωραίο απευθύνεται σε όλους, εξευγενίζει και ηρεμεί, συμβάλει στην αρμονία και στη γαλήνη – την εθνική, την κοινωνική & την ατομική. Αλλά, άντε να το πει αυτό κανείς στους θιασώτες της «διαρκούς επανάστασης» και του ολοκληρωτισμού…
@NikosHidiroglou