Μάς ενημερώνει ο Λάμπρος Αθανασόπουλος, Πτυχιούχος φυσιοθεραπευτής του Πανεπιστημίου της Ρώμης με εξειδίκευση στην μέθοδο Ορθοστατικής Mezieres

 

Η περιαρθρίτιδα είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται στην παθολογία στην περιοχή του ώμου.

Είναι πιθανό δηλαδή κάποιος που πονάει στον ώμο και δεν μπορεί να σηκώσει το χέρι του σε γωνία 90 μοιρών, όταν επισκεφθεί τον ορθοπεδικό να του πει ότι πάσχει από περιαρθρίτιδα του ώμου.

Τα περισσότερα προβλήματα του ώμου σχετίζονται με βλάβες κυρίως στα μαλακά μόρια (μυϊκές ομάδες, σύνδεσμοι και τένοντες) και λιγότερο από οστική συμμετοχή. Τα νοσήματα ταξινομούνται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες:
-Τενοντοπάθεια των στροφέων
-Αστάθειες (πρόσθια, οπίσθια, πολυαξονική)
-Αρθρίτιδες

Συμπτώματα

Συχνά ο πόνος στον ώμο είναι τόσο οξύς, ώστε δεν επιτρέπει καμία κίνηση. Εάν αυτό παραταθεί χρονικά ο ώμος χάνει την κινητικότητά του και μεταπίπτει σε «παγωμένο» ώμο.

Η φυσιολογική κινητικότητα του ώμου είναι η απαγωγή (άρση στο πλάι) μέχρι 90⁰, η έξω στροφή 90⁰ και έσω στροφή 90⁰.

Στην οξεία περιαρθρίτιδα και τον παγωμένο ώμο εκτός από την πλήρη κατάργηση της φυσιολογικής κινητικότητας, συνυπάρχει και νυχτερινός πόνος που δεν επιτρέπει στον ασθενή να κοιμηθεί.

 

Αντιμετώπιση

-Στα αρχικά στάδια της περιαρθρίτιδας γίνονται ασκήσεις αιώρησης.

-Η κίνηση συνδυάζεται με αντιφλεγμονώδη και παγοθεραπεία.

-Δεν επιτρέπεται η ακινητοποίηση και τα θερμά επιθέματα  (όπως σε κάθε φλεγμονή).

-Εάν έχει ήδη χαθεί η κινητικότητα και ο πόνος τη νύχτα επιμένει, χρειάζεται ένεση με κορτιζόνη για την αντιμετώπιση της φλεγμονής.

Αυτές είναι οι συμβουλές των γιατρών.

 

Ας το δούμε τώρα από την δική μου οπτική γωνία, αυτήν του έμπειρου φυσιοθεραπευτή, με αμέτρητα περιστατικά ίδιου τύπου.

Σε όλα σχεδόν τα περιστατικά που αντιμετωπίζω, εφαρμόζω την αρχή της δράσης στην αιτία και όχι στο σύμπτωμα.

 

Η φλεγμονή στον ώμο είναι σύμπτωμα, ποιός το προκάλεσε από την στιγμή που ο ασθενής δεν είχε καμία πτώση ή τραυματισμό;

Για να μην μιλάω με γρίφους το πρόβλημα στην σύγχρονη εποχή μας επικεντρώνεται στους μυς της πλάτης. Όταν οι μύες της πλάτης είναι σφιγμένοι και συσπασμένοι δεν κάνουν την φυσιολογική λειτουργία της μυϊκής συστολής με την απαιτούμενη ελαστικότητα και την αρμονία της κίνησης. Αποτέλεσμα της “άγαρμπης”  κίνησης είναι η τομή αρκετών ινών του τένοντα του ώμου ακόμη και σε μικροσκοπικό επίπεδο. Ο οργανισμός για να διορθώσει αυτή την τομή προκαλεί την φλεγμονή δηλ. την συγκέντρωση περισσότερων συστατικών μέσω του αίματος γι’ αυτό και το κοκκινωπό χρώμα.

Στις συνεδρίες της Φυσιοθεραπείας εγώ δεν ασχολούμαι με τη φλεγμονή, απλά συστήνω στον ασθενή μου να αποφεύγει την έξω στροφή του ώμου (δηλ. την κίνηση για να φορέσει το σακκάκι).

Ασχολούμαι με τους μυς που κάνουν την έξω στροφή (Υπερακάνθιος, υπακάνθιος και ο ελάσσων στρογγύλος), καθώς και με την άνω μοίρα του τραπεζοειδούς.

Όταν καταφέρω και χαλαρώσω τους μυς της πλάτης το πρόβλημα δε υπάρχει πλέον.

Για ευνόητους λόγους δεν γράφω με τι τρόπο τους χαλαρώνω.

Όλα αυτά που περιγράφω δεν είναι αυθαίρετες ενέργειες δικές μου, αλλά αυτά που μας συμβούλεψαν και μας έμαθαν οι καθηγητές μας στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης.

 

Click στο πράσινο κουμπί παρακάτω

και δείτε χρήσιμες συμβουλές και λύσεις

για τα προβλήματα υγείας που σας απασχολούν:

Ο ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ