H επίδραση της κινηματογραφοθεραπείας (cinema – therapy), σε ανθρώπους με άνοια

|| ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΝΟΙΑ ||

Η άνοια (“ἀ” στερητικό + “νοῦς”) είναι μια σοβαρή απώλεια της γενικής νοητικής ικανότητας, σε ένα άτομο που προηγουμένως δεν ήταν εξασθενημένο, πέρα από ό,τι θα προκαλούσε η φυσιολογική γήρανση. Μπορεί να είναι στάσιμη, ως αποτέλεσμα μίας μοναδικής γενικής εγκεφαλικής βλάβης, ή προοδευτική, με αποτέλεσμα τη μακροπρόθεσμη μείωση της νόησης που οφείλεται σε βλάβη ή ασθένεια του σώματος. Παρά το γεγονός ότι η άνοια είναι πολύ πιο συχνή στους ηλικιωμένους, περίπου 5%, μπορεί να παρουσιαστεί και πριν από την ηλικία των 65 ετών, οπότε και ονομάζεται «άνοια πρώιμης έναρξης»

Η άνοια δεν είναι μια απλή ασθένεια, αλλά ένα γενικό σύνδρομο (δηλ. ένα σύνολο συμπτωμάτων και σημείων). Γνωστικές περιοχές που επηρεάζονται είναι η μνήμη, η προσοχή, η γλώσσα και η επίλυση προβλημάτων. Κανονικά, τα συμπτώματα πρέπει να υπάρχουν για τουλάχιστον έξι μήνες ώστε να γίνει διάγνωση. Γνωστική διαταραχή μικρότερης διάρκειας ονομάζεται ντελίριο.

Σας παραθέτουμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για αυτό το τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται “Άνοια” και για την επίδραση που μπορεί να έχει το cinema σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας και ιδιαίτερα σε ανθρώπους με απώλεια της γενικής νοητικής ικανότητας. Ευχαριστούμε για την ενημέρωση, τους εξαιρετικούς επιστήμονες που μας το έστειλαν.

Γράφουν:

Αλεξούλη Ζωή, ψυχολόγος

Παναγιωτόπουλος Ιωάννης, φυσικοθεραπευτής

Η κινηματογραφοθεραπεία, αποτελεί μία ψυχαγωγική και συνάμα θεραπευτική μέθοδο, σε ανθρώπους με άνοια.

Εμφανίστηκε για πρώτη φορά, στις αρχές της δεκαετίας του ’90 στις ΗΠΑ. Θα λέγαμε ότι πρόκειται για ένα διαδραστικό cinema, καθώς καλούνται οι ίδιοι οι θεατές – ασθενείς, να συμμετάσχουν ενεργά, απαντώντας σε ερωτήσεις από ψυχολόγο, κατά τη διάρκεια ή μετά το τέλος της ταινίας.

Οι ερωτήσεις σχετικές με την ταινία, αποσκοπούν κυρίως στην νοητική ενδυνάμωση του ατόμου. Για παράδειγμα, καλείται ο θεατής να θυμηθεί το όνομα του πρωταγωνιστή, ή με πιο τρόπο εξελίσεται η υπόθεση της ταινίας. Επιπλέον η cinema – therapy, αποτελεί ερέθισμα για ανοικτή συζήτηση της ομάδας, για θέματα ποικίλου ενδιαφέροντος.

Η παρακολούθηση μιάς ταινίας βέβαια, μπορεί να διεγείρει διάφορα συναισθήματα όπως, χαρά, γέλιο, αγάπη, αγωνία και συγκίνηση. Ας μην ξεχνάμε ότι, στους ανθρώπους με άνοια οι περιοχές του εγκεφάλου που επεξεργάζονται τα συναισθήματα επηρεάζονται λιγότερο. Έτσι λοιπόν παρατηρούμε, ότι οι επιλεγμένες ταινίες, συμβάλλουν σημαντικά στην μείωση των συγκρούσεων ή των εντάσεων μεταξύ των ατόμων, στη βελτίωση της ψυχολογικής κατάστασης, στη βελτίωση της συγκέντρωσης, καθώς και στη βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας.

Συνεπώς μια επιλεγμένη ταινία, λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των θεατών που αποτελούν τη θεραπευτική ομάδα (cinema-therapy), και του ψυχολόγου. Ο κινηματογράφος εξάλλου, όπως και κάθε άλλη μορφή τέχνης, βελτιώνουν την αυτογνωσία μας, και απελευθερώνουν το πνεύμα μας.

Μόνο που η cinema – therapy, είναι πολλά περισσότερα από μία απλή μορφή τέχνης, όπως προαναλύσαμε.

|> Διαβάστε επίσης:

Εδώ και 20 χρόνια, μάς έχουν εμπιστευτεί τους δικούς τους ανθρώπους πάνω από 2.500 οικογένειες